Argynnis niobe
Środowisko:
bogate w roślinność łąki w niższych położeniach górskich
Pojaw imago:
2/VI-3/VII
Forma barwna pozbawiona metalicznych plam na spodzie
skrzydeł
Wykazany z
jednego
stanowiska położonego na terenie
Jaśliskiego Parku
Krajobrazowego, gdzie tworzy populację liczącą w poszczególnych
sezonach od kilku do kilkunastu
osobników.
Brenthis ino
Środowisko:
skraje lasów,
zręby, leśne drogi (na południu opisywanego obszaru), otwarte, podmokłe
tereny łąkowe (w okolicach Krosna)
Pojaw imago:
VI-VII (w okolicach Krosna często już w 3/V, w górach niekiedy
do 1/VIII)
Wykazany z bardzo wielu stanowisk na całym opisywanym obszarze. Zwykle
występuje w dużej liczebności.
Brenthis daphne
Środowisko:
skraje lasów, zręby, leśne drogi
Pojaw imago: VI-VI
I
Od roku 1994 wykazany z
kilkunastu
stanowisk na
terenie Jaśliskiego
Parku Krajobrazowego oraz w okolicach Rymanowa. Populacje z JPK są
liczniejsze, a gatunek wykazuje tam tendencję do poszerzania zasięgu w
kierunku północnym.
W
latach 2000-2002 wystąpił szczególnie licznie, w roku 2003
obserwowano wyraźny spadek liczebności, w roku 2004 pojawił się
później (II
połowa lipca), jednak znowu licznie.
Przed
rokiem 1994 nie był wykazywany z
Beskidu Niskiego.
Gatunek
był w latach badań często spotykany również w zachodniej części
Bieszczadów, podczas gdy M. Bielewicz w swojej monografii
Motyle większe Bieszczadów
Zachodnich i Pogórza Przemyskiego [1973] podaje
B. daphne jako wielką rzadkość
(badacz ten podaje, iż w latach 1954-1973 w Bieszczadach odłowiono
jedynie trzy okazy tego gatunku!).
Boloria euphrosyne
Środowisko:
skraje lasów, zręby
Pojaw imago: V-V
I
Boloria euphrosyne
- samica
W środowiskach leśnych w Beskidzie Niskim
gatunek ten spotykany jest w wielu miejscach, jednak bardzo lokalnie i
zwykle pojedynczo (choć w II połowie maja 2003 na jednym ze stanowisk
położonych w Jaśliskim Parku Krajobrazowym pojawił się liczniej). Nie
obserwowano tego gatunku na Pogórzu.
Boloria dia
Środowisko:
suche, nasłonecznione stoki i łąki w niższych położeniach
górskich
Pojaw imago: V, VI
I
Boloria dia
- samica
Wykazany z
jednego
stanowiska w Jaśliskim Parku
Krajobrazowym oraz
z
jednego stanowiska na
terenie Czarnorzecko-Strzyżowskiego Parku
Krajobrazowego. Na obu stanowiskach występuje nielicznie (liczniejszy
pojaw stwierdzono tylko w roku 2001).
Nymphalis antiopa
W latach 80. i początku lat 90. żałobnik był w
regionie gatunkiem
pospolitym. W latach 1994-1999 obserwowany pojedynczo i bardzo
lokalnie, od roku 2000 obserwuje się nieznaczny stopniowy wzrost
liczebności.
N. antiopa jest nadal gatunkiem lokalnym,
częstszym w górach Beskidu Niskiego niż na opisywanym obszarze
Pogórza (np. od kilkunastu lat brak go w najbliższej okolicy
Krosna).
Melitaea
diamina
Środowisko:
podmokłe łąki, skraje lasów
Pojaw imago:
3/V-2/VII
W Beskidzie Niskim stwierdzono tę przeplatkę
na osiemnastu stanowiskach,
gdzie występuje zwykle nielicznie (liczniej pojawiła się w latach
2002-2003). W Czarnorzecko- Strzyżowskim Parku Krajobrazowym gatunek
nie został
jednoznacznie stwierdzony (dane z okolic Frysztaka są niepewne wobec
braku okazu dowodowego).
Melitaea
athalia
W upalne dni osobniki tego gatunku
gromadnie
obsiadają martwe zwierzęta i zwierzęce
odchody
(często
wspólnie z Plebeius argus)
Interesujące formy
barwne z Pogórza Strzyżowskiego
Gatunek spotykany jest na całym badanym obszarze,
zwykle w dużej liczebności.
Limenitis
populi
Pojaw imago: 3/V-3/VI (niekiedy do
1/VII)
Na badanym obszarze - w odpowiednich środowiskach -
występuje wszędzie,
zwykle jednak nie jest liczny.
Limenitis
camilla
Pojaw imago: VI-2/VIII
W południowej części opisywanego obszaru, w niższych położeniach
górskich, występuje na dziesiątkach stanowisk,
gdzie lokalnie bywa liczny (do kilkudziesięciu osobników
obserwowanych na odcinku 1 km leśnej drogi). W najbliższej okolicy
Krosna wykazano go na jednym tylko stanowisku (Jedlicze). W
Czarnorzecko-Strzyżowskim Parku Krajobrazowym nie został
stwierdzony.
>>Satyrinae
(c) Bartosz Gałązka i
Katarzyna Gałązka
2005-2007