Mam nadzieję, że bardzo Cie nie zirytowałem i postaram się udowodnić, że wkładam sporo pracy w posługiwanie się kluczem, a nie zdjęciami z sieci.
Zrewidowałem to co mi wyszło ostatnio i przyznaje, że przypuszczanie pratensis to efekt błędnej interpretacji obrazka w niemieckim kluczu.
Pokaże efekt mojej pracy z kluczem francuskim.
Część dotycząca rodzaju Exolygus wygląda tak (moje tłumaczenie w nawiasach kwadratowych):
1 (6) La ponctuation des hémélytres est uniforme, les point sont serrés et leur espacement est partout le meme.
[Punktowanie półpokryw jest równomierne, punkty są zwarte a ich rozmieszczenie jest takie samo]
2 (3) Pubescence de la face dorsale fine et dense, de sorte que l'insecte prend un aspect mat. Longueur 4,6-5,7 mm. -- 1. rugulipennis
[Owłosienie części dorsalnej delikatne i gęste, nadające owadowi matowy wygląd. Długość 4,6 - 5,7 mm]
3 (2) Pubescens de la face dorsale plus fine et plus courte, de sorte que l'insecte prend un aspect brillant.
[Owłosienie części dorsalnej cieńsze i krótsze, nadający owadowi połyskujący wygląd.]
4 (5) Ecusson avec un dessin noir ou rouge en forme d'un W (fig. 129, c). Sommet du cuneus sans point noir distinct. -- 2. wagneri
[Tarczka z czarnym lub czerwonym wzorem w kształcie litery W (rys. 129, c). Koniec cuneusa z wyraźną, czarną kropką.]
5 (4) Ecusson avec une tache noire a la base (fig. 129, a). Sommet du cuneus avec une tache noire tres nette. -- 3. pratensis
[Tarczka z czarną częścią/miejscem u podstawy (rys. 129, a). Koniec kuneusa wyraźnie czarno zakończony]
6 (1) La ponctuation des hemelytres est inegale, surtout dans la partie apicale ou se trouvent des espaces lisses.
[Punktowanie półpokryw jest nierówne, zwłaszcza w części końcowej są gładkie/płytkie i rozmieszczone/oddalone od siebie]
7 (8) Ecusson avec un dessin en forme d'un W (fig. 129, b). Couleur fonciere d'un rouge brunatre, noiratre ou rarement grisatre. -- 4. punctatus
[Tarczka z wzorem w kształcie litery W (rys. 129, b). Kolor czerwono brązowy, czarniawy, rzadko szary]
8 (7) Ecusson avec une ou deux taches noires au milieu de sa base, rarement en plus deux taches laterales (fig. 129, d, f, g). Couleur fonciere d'un gris verdatre, jaunatre ou jaune clair, souvent en plus des taches rouges.
[Tarczka z jedną lub dwoma czarnymi plamkami na środku u podstawy, rzadziej dwie plamy boczne (fig. 129 d, f, g). Kolor jasno zielonkawy, żółtawy lub żółty, często bardziej czerwone plamy]
9 (10) Partie apicale de l'article II des antennes largement noire. Pronotum en general avec 2 taches discoidales noires (fig. 128, e). -- 5. gemellatus
[Część wierzchołkowa 2 segmentu czułka czarna. Przedplecze zazwyczaj z dwoma czarnymi okrągłymi plamami (rys. 128, e)]
10 (9) Partie apicale de l'article II des antennes claire ou etroitement noire.
[Część wierzchołkowa 2 segmentu czułka jasna lub dokładnie czarna]
11 (12) Sommet du tylus concolore, rarement rembruni. Membrane avec une tache noiratre dans la cellule majeure (fig. 128, f). -- 6. maritimus
[Tylus na szczycie przyciemniony. Membrana w większości komórek czarniawa.]
12 (11) Sommet du tylus largement noir. Membrane sans tache distincte dans la cellule majeure (fig. 128, g). -- 7. italicus
[Tylus na szczycie w dużej mierze czarny. Membrana bez wyraźnych miejsc w większości komórek]
Dla ustalenia uwagi zamieszczam cytowane rysunki:
Korzystając z hemiptera.ksib.pl mam listę gatunków występujących w Polsce:
gemellatus gemellatus (Herrich-Schaeffer G.A.W., 1835)
pratensis (Linnaeus C., 1758)
punctatus (Zetterstedt J.W., 1838)
rugulipennis Poppius, 1911
wagneri Remane, 1955
W punkcie 1 mowa jest o równomiernym punktowaniu. Nie jestem zbyt opatrzony, żeby to stwierdzić, to po pierwsze, a po drugie nie mam jeszcze aż tak dobrych zdjęć. Załóżmy na chwilę, że zachodzi punkt 1.
W drugim punkcie mamy o połysku. Nie zachodzi u mnie więc odpada rugulipennis.
Punkt 3 zatem zachodzi.
Punkt 4. Mamy mieć tarczkę z czarnym lub czerwonym wzorem w kształcie litery W jak na rys 129 c. Według mnie pasuje drugi z lewej. Końcówka kuneusa ma być z czarną kropką lub też czarno zakończona. Według mnie jest. Czyli punkt 4 zachodzi. Mam
L. wagneri.
Załóżmy jednak że 1 nie zachodzi. Idziemy zatem do punktu 6. Tym samym rugulipennis, pratensis i wagneri odpadają.
W punkcie 7 znów mowa o literze W w tarczce. Ustaliłem że pasuje. Kolor owada jednak nie pasuje (miałby być czerwono brązowy, czarniawy, rzadko szary). Zatem 7 nie zachodzi.
Punkt 8. Mowa jest o dwóch plamkach na środku tarczki, rzadko o kolejnych dwóch bocznych plamkach. Myślę jednak, że z rys 129 d pasuje pierwsza tarczka z prawej. Kolor też uznałbym za żółtawy. Zatem 8 zachodzi.
I tu wychodzi, że musi zachodzić 9, bo maritimus i italicus w Polsce nie występują.
W punkcie 9 mamy: czarny koniec wierzchołkowej części 2 segmentu czułka i dwie plamki na przedpleczu. Pasuje. Mam zatem:
L. gemellatus.
Wynik rozumowania zdaje się wskazywać na dwa gatunki. Kiedy jednak przyglądam się zdjęciom z podpartymi powiekami myślę, że to
Lygus gemellatus.
Problem jednak w tym, że oparłem częściowo rozumowanie na gatunkach z Polski, a owada znalazłem w Czechach. Zatem należało by jeszcze rozstrzygnąć punkt 10. Nie mogę jednak poradzić sobie z francuskim w tym miejscu: czy i w 9 i w 10 wspomniany koniec II segmentu czułka ma być czarny ?
To by było na tyle moich przygód z Lygusem. Liczę, że zasłużyłem na słowo komentarza, które poprowadzi mnie dalej w świat taszników i rozświetli nieco w mojej głowie
Pozdrawiam
Grzegorz
