Dorytomus?

[alinab]

Jakiś Dorytomus? Dużo tych chrząszczyków (3-4 mm) łazi po gałązkach wierzb lub lata w pobliżu. Na pąkach kwiatostanowych widać wygryzione dziurki, czasem po kilka na jednym.
21.10.2019 r., EB69, wierzby krzewiaste nad rowem melioracyjnym

Alina

[Marek Wanat]

Dokładnie tak. Jakiś Dorytomus. Biorąc pod uwagę zdjęcie i wierzby ograniczyłbym wybór do D. melanophthalmus albo D. rufatus. Potrzebne byłoby zdjęcie z góry, a jeśli z boku, to cały ryjek widoczny, a nie wbity w tkankę. Oba gatunki pospolite, niezwykła jest natomiast pora ich harców, przynajmniej ja nigdy czegoś takiego nie obserwowałem. One powinny grzecznie spać pod korą albo w ściółce i czekać do wiosny, a nie składać jajka! U nas Dorytomusy zaczynają zimową diapauzę w ... lipcu. Czy może wierzby zabrały się do jesiennego kwitnienia? Wąskolistne czy szerokolistne, bo tego na zdjęciu nie widać? Kolejny dowód, jak bardzo nam klimat wariuje.

[alinab]

Dziękuję za odpowiedź. Od góry mam tylko nieostre zdjęcia, z ryjkami jeszcze gorzej. Ale jeśli w grę wchodzą tylko te dwa gatunki, to pewnie będzie D. melanophthalmus, bo bardziej kolorowy. Termin składania jaj też pasuje do opisu w bazie BioMap. Wierzba (bardzo) wąskolistna, rośliny męskie.

[Marek Wanat]

To zdjecie wystarcza do potwierdzenia, że to D. melanophthalmus. Faktycznie w KFP dr Burakowski opisał biologię tego gatunku i zwyczaj jesiennego składania jaj, podobnie robi zresztą D. rufatus. Niedouczony byłem i na wierzbowe Dorytomusy o tej porze roku wyruszałem zawsze tylko z sitem albo dłutem Czyli one mogą mieć podobnie "rozstrzeloną" fenologię jak kwieciaki, bo gatunki topolowe jesienią grzecznie śpią i przez większą część roku można je znaleźć pod korą, a osikowe w ściółce.

[alinab]

A to już następne pokolenie? 29.03.2020 r., lokalizacja ta sama.