Strona 1 z 1

Parnassius apollonius, P. ariadne

: czwartek, 28 lipca 2011, 23:39
autor: Michał Strada
Poszukuję jak największą ilość materiałów odnośnie ww. motyli. Szczególnie interesują mnie sprawozdania/(opisy krok po kroku) z przeprowadzonych hodowli jak i również informacje na temat dorastania gąsienic w środowisku naturalnym ( od jajka do imago).

Z góry dziękuję za pomoc.

Re: Parnassius apollonius, P. ariadne

: piątek, 29 lipca 2011, 09:13
autor: Malko
Witam krajana z Tarnowa, a że tak zapytam czemu szukasz takiej literatury? Poszukaj u nas na forum była dyskusja w której Jon-a wymienił takie prace: a tu link do tego wątku viewtopic.php?t=4425 ,
a tu masz jeszcze pdf :

http://www.ekoedu.uw.edu.pl/rep/pdf/f41 ... cb7058.pdf

Witkowski Z., Budzik J., Kosior A. 1992. Restytucja niepylaka apollo w Pienińskim Parku
Narodowym. Ocena stanu populacji i jej zagrożeń . Chrońmy Przyr. Ojcz., 48, 4: 31-40.

Witkowski Z. 1995. Aktywna ochrona gatunków – uwagi o wyborze procedur i technik ochrony. Prace i Mat Muzeum Prof. Wł. Szafera.

Witkowski Z., Płonka P., Budzik J. 1992. Zanikanie lokalnego podgatunku niepylaka apollo, Parnassius apollo frankenbergeri Slaby 1955 w Pieninach (Polskie Karpaty Zachodnie) i działania podjęte w celu restytucji tej populacji. Prace i materiały Muzeum im. prof. Władysława Szafera. Prądnik: 103-119.

Witkowski Z., Klein J., Kosior A. 1992. Restytucja niepylaka apollo Parnassius apollo w Pienińskim Parku Narodowym. I. Gdzie i jak licznie gatunek ten może występować w Pieninach? Chrońmy przyr. ojcz. 48 (3): 69-83.

Witkowski Z., Klein J., Kosior A. 1992. Restytucja niepylaka apollo Parnassius apollo w Pienińskim Parku Narodowym. II. Ocena stanu populacji i jej zagrożeń Chrońmy przyr. ojcz. 48 (4): 31-40.

Witkowski Z. 1991. "Polskie" okazy Parnassius apollo (L.) w kolekcji British Muzeum (Natural History) w Londynie.Przegl. zool. 35: 3-4.

Witkowski Z. 1992 Populacje niepylaka apollo i niepylaka mnemozyny w Pieninach ze szczególnym uwzględnieniem lat 1988-91. Pieniny – Przyroda i człowiek !; 61-66.

Witkowski Z. 1993. Czy zanieczyszczenie środowiska może być przyczyną wymierania niepylaka apollo (Pranassius apollo (L.)) w Europie?. Prądnik. Prace i Materiały Muzeum im. Prof. Wł. Szafera 7-8 187-195.

Re: Parnassius apollonius, P. ariadne

: piątek, 29 lipca 2011, 09:54
autor: Paweł Walkiewicz
Dawidzie, kolega iroki poszukuje literatury na temat P. apollonius i P. ariadne, a nie P. apollo.

Re: Parnassius apollonius, P. ariadne

: piątek, 29 lipca 2011, 10:38
autor: Malko
Racja, mój błąd rzuciłem okiem tylko na temat i stąd ten feler :/. Aczkolwiek w hodowli cały rodzaj Parnassius podobno zachowuje się tak samo, jest to bardzo "spańszczony motyl". Pozdrawiam

Re: Parnassius apollonius, P. ariadne

: piątek, 29 lipca 2011, 12:37
autor: Michał Strada
Dawid, wielkie dzięki za odpowiedź. Poszukuję literatury, ponieważ przy pomyślnych wiatrach będę miał możliwość zakupu jajeczek nw. gatunków

Parnassius apollonius apollonius (S Tarbagatai)
P. apollonius apollonius (Zaisan Lake Area)
P. ariadne clarus (NW Tarbagatai)

Przed zakupem chcę się zapoznać z publikacjami na temat hodowli tych gatunków, ponieważ hodowla "w ciemno" raczej odpada. Jak dotąd hodowałem tylko 2 gatunki motyli p. mahaon i ćmę antheraea polyphemus.

Re: Parnassius apollonius, P. ariadne

: piątek, 29 lipca 2011, 19:13
autor: Antek Kwiczala †
Parnassius apollonius jest gatunkiem blisko spokrewnionym z P. apollo - gąsienice można hodować na Sedum telephium.
Natomiast Parnassius ariadne jest bliższy P. mnemosyne. Gąsienica żeruje na kokoryczy Corydalis nobilis. Nie spotkałem się z informacją, czy można ten gatunek hodować na którymś z naszych gatunków kokoryczy.
http://goran.waldeck.se/paindex2.htm

Re: Parnassius apollonius, P. ariadne

: sobota, 30 lipca 2011, 10:03
autor: Radusho
Parnassius apollonius sa živí takmer všetkými druhmi rodu Sedum. Pre menšie húsenice sú vhodnejšie druhy s menšími listami (Sedum album) a pre väčšie húsenice je najvhodnejší Sedum telephium, maximum...Húsenice je najlepšie chovať vonku, najlepšie na živej, rastúcej rastline.
P. ariadne sa živí Corydalis lutea a Corydalis cava. Húsenice sa liahnu okolo marca a chov je pomerne náročný.

Radovan

Re: Parnassius apollonius, P. ariadne

: sobota, 30 lipca 2011, 10:59
autor: Andrzej Matusiak
Moi przedmówcy napisali, że P.ariadne żeruje na różnych gatunkach Corydalis. Na hodowli motyli to ja się nie znam, ale kokoryczy się trochę nasadziłem i tu zwracam uwagę na pewne cechy tych roślin. Nasze rodzime gatunki - C.cava i C.solida - pojawiają się tylko wczesną wiosną i bardzo szybko (ok 2 m-ce) zanika ich część nadziemna. Dużo lepiej "sprawują się" C.nobilis i C.lutea, - liście utrzymują się przez cały sezon. Proponuję przed rozpoczęciem hodowli zaopatrzyć się w te gatunki (nie powinno być problemu z ich zakupem), aby w którymś momencie nie okazało się, że nie masz dla gąsienic obiadku.
Wskazówki odnośnie uprawy bez trudu znajdziesz w necie, a jeśli nie to służę pomocą.
Pozdrawiam

Re: Parnassius apollonius, P. ariadne

: niedziela, 31 lipca 2011, 22:01
autor: Michał Strada
Bardzo dziękuję za wszystkie odpowiedzi. Nawiązałem kontakt z hodowcą z Rosji, od którego dostałem cenne wskazówki. Przepisze je, może komuś się kiedyś przydadzą :P
Zimowanie jajek motyli z rodziny Parnassius spp. nie jest trudne. Najlepsza temperatura to -5st. C z niewielką wilgotnością i dobrą wentylacją. Jajek nie można od razu umieszczać w mrozie, najpierw powinno się je umieścić w +5st. C na około 2 tygodnie, a dopiero potem w -5C. Zazwyczaj gąsieniczki wychodzą z osłonek jajowych w dniu zakończenia zimowania (gdy temperatura wzrośnie powyżej zera).

Gąsieniczki z grupy apollo potrzebują dużo światła i ciepła do szczęśliwego wzrostu. Najlepszymi roślinami żywicielskimi są
Sedum telephium i Sedum caucasicum.

Jeżeli zimowanie było nieudane, na wyjście gąsieniczek można czekać tydzień lub dłużej a czasami w ogóle się nie wyklują.
Zbyt niska temperatura zimowania może zabić gąsieniczki w jajkach, szczególnie gdy skacze.

Jajka P.mnemozyne i wielu innych niepylaków jedzących kokorycz przed hibernacją wymagają wilgotnych warunków i dobrej wentylacji. Przeciwnie z niepylaki z grupy apollo, które mogą być trzymane w suchych warunkach.

Dla świeżo wyklutych gąsieniczek najlepszym pokarmem są młode listki rozchodnika (S.telephium jest dużo lepszy niż s.album), dużo światła i ciepła. Niepylaki jedzące rozchodniki można hodować przez cały rok jeżeli ma się tylko pokarm.
Gąsieniczki wymagają otwartych klatek z dobrą wentylacją. Ważne: Suche, ciepłe warunki, z dużą ilością światła i świeżego powietrza to główne czynniki udanej hodowli. Oczywiście świeże pożywienie jest niezbędne :)

Inaczej ma się sprawa z amatorami kokoryczy. Muszą być hodowane w zamkniętych pojemnikach (wymiana powietrza od czasu do czasu wskazana). Gąsieniczki nie wymagają światła. Jako ciekawostkę dodam, iż wiele gatunków zaczyna pobieranie pokarmu w ciemności ( w nocy ).

Jeżeli chodzi o rozmnażanie to owocną metodą jest "parowanie ręczne". Przed tym zabiegiem trzeba karmić rodziców 10-20% roztworem miodu z wodą dwa razy dziennie. Motyle z grupy apollo nie wymagają rośliny żywicielskiej do składania jajek, przeciwnie ma się sprawa z "wielbicielami kokoryczy" dla których jest ona obowiązkowa w klatce.
Niestety wiele rzadkich gatunków z wysokich gór bardzo opornie składa jaja w niewoli ( np. P.autocrator, P.charltonius, P.loxias, itp.) Ale wszystkie rozchodnikolubne gatunki składają jajka bezproblemowo.

Oryginalny tekst: Pan Anton z Rosji. Tłumaczenie moje.

Re: Parnassius apollonius, P. ariadne

: poniedziałek, 1 sierpnia 2011, 09:30
autor: Malko
Więc w następnym sezonie ruszasz z hodowlą? Czy zbierasz jeszcze jakieś informacje?