z serii "z gabloty wygrzebane" i zadobyte

[Robert Zoralski]

Proszę o potwierdzenie (lub doprecyzowanie) moich oznaczeń.
Większość dostałem w prezencie od Wojtka Kucza podczas ostatniego OWE (te na szpilkach).
Dzięki Wojtek!

A te moje na kartonikach to chyba 3 najgorzej wypreparowane sztuki jakie mam.

Pozdr.
Robert

[Miłosz Mazur]

Donus - ok
Phyllobius - ok
Otiorhynchus - ok

[Przemek Zięba]

z serii "z gabloty wygrzebane" i zadobyte
co to znaczy ,,zadobyte"?

[Szczepan Ziarko]

... to chyba 3 najgorzej wypreparowane sztuki jakie mam...

W języku polskim przyrostek modyfikuje znaczenie wyrazu. Wypreparować oznacza, że z jakiejś całości oddzielono precyzyjnie mniejszą część. Wypreparować zatem można narządy kopulacyjne, ale owada spreparować. Zająłem głos w tej sprawie jako zawodowiec i z myślą, że lepiej jest wyrażać sie zręczniej i precyzyjniej.
Opory, i to duże, wywołuje we mnie słowo: namaczać. Od razu widzę oczami duszy mojej biało owłosioną Palimnę którą przykryto wilgotną brudną szmatą. A przecież jest taki wyraz jak: rozwilżanie. Bliskie temu nawilżanie kojarzy sie z czynnością jeszcze nieskończona, zawieszona w czasie i jest tu nieco mniej przydatne.
Oczywiście, że mistrz stylu, Stefan Żeromski nie wstanie z grobu i nie będzie grzmiał, ale warto pisać poprawniej.

[Jarosław Bury]

A co powiecie o słowie "rozmiękczanie"? W kontekście rozmiękczania chityny ...

[Szczepan Ziarko]

W kontekście rozmiękczania chityny ...

Nie wiem czy chitynę da sie czymkolwiek rozmiękczyć. Przedmiotem naszych zabiegów jest nasycenie wilgocią struktur łączących chitynowe części, a nie chityny. 'Rozmiękczona chityna' wywołuje we mnie takie skojarzenie: oto był czarny, jak zakuty w pancerzyk rycerz, zgrabny kozioróg, a teraz leży rozmiękczony jak opadła gruszka na której siadaja admirały.
Rzecz jasna pisząc kozioróg miałem na myśli jakiś niepolski, nie niepodlegający ochronie gatunek.

[Robert Zoralski]

W języku polskim przyrostek modyfikuje znaczenie wyrazu. Wypreparować oznacza, że z jakiejś całości oddzielono precyzyjnie mniejszą część. Wypreparować zatem można narządy kopulacyjne, ale owada spreparować.

Rzeczywiście "spreparować" jest właściwym określeniem. Przepraszam za klapsus językowy

z serii "z gabloty wygrzebane" i zadobyte
co to znaczy ,,zadobyte"?

To określenie stosowane na kurpiach. Trudno wytłumaczyć dokładne znaczenie komuś kto tego wcześniej nie słyszał. To wejść "w posiadanie jakiejść rzeczy" ale ani nie ukraść, ani nie wywalczyć (zdobyć), tak trochę dostać w podarunku, ale też nie chodząć za tą rzeczą i nie namawiając. Użyłem to (trochę żartobliwe) określenie, ponieważ Wojtek dał mi więcej owadów niż ode mnie otrzymał. Może ktoś kto mieszka na wschodzi Polski będzie potrafił to określenie lepiej wytłumaczyć.

Pozdrawiam
Robert

[Jarosław Bury]

Rzecz jasna pisząc kozioróg miałem na myśli jakiś niepolski, nie podlegający ochronie gatunek.

Bardzo obrazowe porównania, ale wnikając w budowę oskórka dokładniej wcale nie jestem pewien czy te miękkie i elastyczne fragmenty też nie zawieraja chityny.

Skleryty są twarde, czy może lepiej, utwardzone nie za sprawą chityny, która jak się okazuje jest substancją plastyczną i eleastyczną, ale raczej za sprawą soli wapnia, które nadają im sztywność...

Co więcej oskórek owadów, nawet w cześciach zesklerotyzowanych zawiera b. różny procentowy odsetek tej substanji.

Co ciekawe, jeżeli wierzyć tym danym - to grube pokrywy (przednie skrzydła chsząszczy) zawieraja zaledwie kilkanaście procent chityny, podczas gdy cieniutki, błoniasty oskórek larwy muchy zawiera jej ok. 50%...

[Robert Rosa]

Robciu: "klapsus językowy" ... też nie kojarzy mi się z niczym...chyba, że z klapsem w pośladek dziewczy i potem dokończenie dzieła językiem
Szczepciu: rozwilżanie, jak i nawilżanie, też kojarzy mi się z czynnością niedokończoną i trwającą w czasie... jak dla mnie jedno i drugie oznacza jeno daną czynność, choć bezokoliczniki itp. od nich utworzone bardziej predysponują do używania (w "naszych warunkach") słowa nawilżać, co sugeruje satysfakcjonujący nas stopień wilgotności owada... bo rozwilżony, to osobiście dla mnie już jednoznaczny z przysłowiową "ciapą" lub "breją"... czyli czynność "za mocno" dokonaną...
lingwistyczne ...POZDRO...

[Pawel Jaloszynski]

Skleryty są twarde, czy może lepiej, utwardzone nie za sprawą chityny, która jak się okazuje jest substancją plastyczną i eleastyczną, ale raczej za sprawą soli wapnia, które nadają im sztywność...

Tak cos czulem, ze predzej czy pozniej ktos wdepnie w ten temat...

Oczywiscie ze elementy bloniaste laczace sztywne skleryty sa chitynowe, tak samo jak np. delikatny oskorek larw muchowek. Chityna jest jednym z bardzo wielu skladnikow integumentu stawonogow, a wlasciwosci struktur, w ktorych budowie ten zwiazek uczestniczy zaleza od olbrzymiej liczby czynnikow. Potocznie uzywa sie okreslen "zesklerotyzowany" czy "schitynizowany", i tutaj jest zrodlo niejasnosci. Wszystkie elementy integumentu sa oczywiscie schitynizowane, nie ma integumentu u stawonogow bez chityny. Natomiast bardzo roznie mozna podchodzic do okreslenia "sklerotyzacja". Najczestsze rozumienie tego terminu to modyfikacja jasno ubarwionego, czesto elastycznego czy wrecz bloniastego integumentu, polegajaca na wysyceniu go roznymi substancjami i prowadzaca do zwiekszenia jego twardosci i przewaznie ciemniejszej barwy. Stad czesto struktury jasne i bloniaste okresla sie jako "jasno zesklerotyzowane" czy wrecz "slabo zesklerotyzowane". Powoduje to nieporozumienia, poniewaz scisla definicja sklerotyzacji uzywana w literaturze z pogranicza biochemii i entomologii to proces sieciowania bialek wysycajacych kutikule przez zwiazki chinonowe. W tym ujeciu na podstawie wygladu struktur kutikularnych mozna sie tylko domyslac stopnia sklerotyzacji.

Kutikula jest produkowana przez pojedyncza warstwe komorek epidermalnych pokrywajacych cala powierzchnie ciala stawonoga, rozciagajaca sie rowniez do wnetrza jelita przedniego i tylnego, tchawek oraz czesci organow rozrodczych. Kutikula u owadow jest wielowarstwowa, od zewnatrz jest warstwa woskow i cementow, pod nia epikutikula, glebiej egzo- i endokutikula. Najgrubsze sa warstwy egzo- i endokutikularna i one maja najwiekszy wklad we wlasciwosci mechaniczne calego integumentu. "Chityna" to kompozyt skladajacy sie z nanowlokien chitynowych zatopionych w macierzy skladajacej sie z bialek, polifenoli i wody, z niewielkim udzialem lipidow. Zwykle daje sie wyroznic strefa o najwiekszej zawartosci wody (ok. 90%), tzw. warstwa Schmidta. Za wlasciwosci kutikuli odpowiada z jednej strony sztywna, krystaliczna struktura chityny, z drugiej rozne bialka i inne substancje, ktore sa tam obecne. Bialek jest od ok. 20 (w cienkich, bloniastych miejscach integumentu) do ponad 200 (w kutikuli grubej i twardej). U skorupiakow dodatkowo integument wysycony jest kalcytem i weglanem wapnia w postaci amorficznej (z pewnymi wyjatkami, np. skrzyplocze nie maja zmineralizowanej kutikuli), w integumencie mechowcow wystepuje szczawian wapnia, a w zuwaczkach owadow znaleziono bardzo duzo cynku i manganu, jednak ciagle kwestia struktury tych najtwardszych elementow chitynowych nie zostala wyjasniona, nie do konca wiadomo nawet w jakiej postaci te metale sa tam zdeponowane.

Co do "rozmiekczania" kutikuli, to oczywiscie moczenie w wodzie prowadzi po prostu do zwiekszenia elastycznosci integumentu, ktory podczas wysychania stal sie sztywny. Jesli zwierzak zostal zabity w taki sposob, ze ma usztywnione miesnie, to pozniej bedzie trudno okaz preparowac i jesli tak wyschnie to rozmaczanie niewiele pomoze. Stad metody z moczeniem w alkaliach lub uzywanie pepsyny, ktore czesciowo strawia bialka i polaczenia stawowe stana sie dzieki temu bardziej ruchome.

Pawel

[Konto_usuniete]

A temat tak niewinny....
co do słowa zadobyć, zadobyte - funkcjonuje a i owszem - polecam wklepać w "gugle"
kilka cytatów"
Zadobyte kwalifikacje uprawniają do wykonywania zawodu spawacza
Trzecia saperka zlupiona, wspolrzedne zadobyte i tylko traktor czasami blizej czasami dalej zaklocal spokojna eksploracje
Doświadczenia w handlu internetowym, zadobyte podczas prowadzenia sklepu

Stefan Żeromski nie wstanie z grobu i nie będzie grzmiał, ale warto pisać poprawniej.

ale jeszcze prof. Miodek żyje

[Robert Zoralski]

Wracając do wątku przewodniego: 0209 to Ampedus balteatus

Pozdr
Robert

[Kordianos]

Jeśli chodzi o chrząszcze z rodzaju Amara to radziłbym sprawdzic liczbę szczecinek na przedostatnim członie głaszczków wargowych. Ten okaz rzeczywiście przypomina nieco gatunek Amara aulica. U innych gatunków przedplecze szeroko zachodzi na podstawę pokryw. Co do rodzaju Ampedus. Jeśli przyciemnienie tyłu pokryw nie jest artefaktem to bardzo możliwe. Jest to gatunek pospolity. Jednak oznaczanie chrząszczy z tego rodzaju opiera się w głównej mierze na punktowaniu wierzchu i boków przedplecza, określaniu stosunku długości i szerokości segmentów czułków. Także zdjęcie raczej odpada.

[petrel]

choć to nie moja grupa, ale wydaje mi się, że zdj.1 to raczej Harpalus affinis?, a nie jakaś Amara. co do zdj. 2 to wygląda bardziej na jakiegoś Platyninae (chyba Calathus sp.) niż harpalusa.
Robert Lasecki

[Bartek Pacuk]

Ten okaz rzeczywiście przypomina nieco gatunek Amara aulica.

Z tego co widzę na zdj.1 okaz ma zielony połysk, czyli nie może to być Amara aulica (ani żadna inna). Kształt przedplecza też niezbyt pasuje.

Petrel jest chyba bliżej - z zielonych Harpalusów raczej bym wykluczył distinguendus i smaragdinus (ze wzgl. na kształt przedplecza). Może być, że to H. affinis, ew. H. rubripes, choć samice są raczej matowe, a nie z połyskiem, więc nie wiem.
Nie mam żadnych narzędzi do obróbki zdjęć (myślę, że rozjaśnienie mogłoby pomóc), więc nie podejmę się ocenić, co to za gatunek.

Co do zdj.2 - Calathusy należą do Pterostichini, ale chyba też Petrel obrał dobry kierunek. Głowy nie dam, ale najbardziej z tego ujęcia on mi wygląda na Calathus erratus (patrząc na kolor czułków jest to chyba bardziej prawdopodobne niż Calathus fuscipes).

[Robert Zoralski]

Dziękuję za podpowiedzi do carabidae.
Załączam lepsze zdjęcie tego Harpalusa.
Długość 9,5mm.

Pozdrawiam
Robert

[petrel]

Racja, racja Calatusy do Pterostychini no a ten harpalus to jednak chyba bedzie affinis na nowym zdjęciu widać owłosienie na zewnętrznym zagoniku pokryw co w połączeniu z kolorem i połyskiem, na mój gust wyklucza inne gat.
pozdro
Robert

[Bartek Pacuk]

na nowym zdjęciu widać owłosienie na zewnętrznym zagoniku pokryw co w połączeniu z kolorem i połyskiem, na mój gust wyklucza inne gat.

To owłosienie jest tu cechą kluczową - oprócz affinisa żaden z wymienionych przeze mnie wcześnie gatunków go nie ma.
A dałbyś radę Robercie podrasować też zdj. 2 z tym Calathusem? Podejrzewam, że może to dać podobny efekt jak w tym wypadku

[Robert Zoralski]

Rzeczywiście affinis. Potwierdzam pierwszym (!) wierszem klucza Trautnera dla Harpalus (Harpalus):

1. External 2-3 elytral intervals with punctuation and pubescence (rarely punctuation more extensive). Upper surface usually metallic green or copper. Antennae unicolorous yellow-red, legs sometimes blackended. 9-12mm. Europe. (syn: affinis Schrank)' - Harpalus aeneus (F. 1792)

- Elytrae entirely glabrous ...2


Załączam też trochę lepsze zdjęcia Calathusa. Tu już może nie być tak łatwo
Na więcej już mi sprzęt nie pozwala.
Dla mnie osobiście Carabidae są bardzo trudne.

Dziękuję i pozdrawiam.
Robert

[Bartek Pacuk]

No, te zdjęcia zdecydowanie pomogły Jak pisałem wcześniej, wg. mnie jest to Calathus erratus. Dlaczego:
- przedplecze węższe niż nasada pokryw, a jego brzegi tylko wąsko rozjaśnione (u C. ambiguus jest dokładnie odwrotnie); kształt przedplecza też jest inny
- pierwszy człon czułków nie różni się barwą od kolejnych (u C. fuscipes powinien być jaśniejszy, taki prawie żółty)
- pokrywy z zielonkawym połyskiem (takie odnoszę wrażenie), zwykle występującym u samców C. erratus (stąd wnioskuję, że to samiec - przednie stopy widać słabo, choć lewa wydaje się rozszerzona)
- ogólnie jest raczej czarny, zaś C. ambiguus powinien być raczej brązowy lub czerwono - brązowy (piceous - nie wiem czy ma to polski odpowiednik)
- dodatkowo 1 człon tylnej stopy powinien po wewnętrznej str. być bez rowka (C. ambiguus taki rowek ma) - sprawdź dla pewności
- pozatym to C. fuscipes nie ma tego rozjaśnienia na bokach przedplecza, jest cały czarny z wierzchu i trochę większy

Tak to na moje oko wygląda, ale myślę, że nie zaszkodzi, żeby Pan Mietek Stachowiak na to rzucił okiem - Calathus to jednak dość trudny rodzaj

Pozdrawiam

Bartek

[Robert Zoralski]

Hej,
Bartek, cechy się zgadzają poza jedną. Zmierzyłem go i ten Calathus ma 7,5mm dlugości.
W Trautnerze piszą, że E. erratus ma 8.5-12mm.

Wg. klucza to takie małe są tylko C. micropterus, C. melanocephalus i C. mollis, chyba nierozróżnialne ze zdjęcia. Zostawmy go może dla pewności nieoznaczonego. Co o tym myślisz?

Pozdr.
Robert

[Robert Zoralski]

Wrzucę jeszcze 2 zdjęcia maluchów carabidae z maja zeszłego roku. Nawet się za nie nie zabierałem, ponieważ to nie moja dzialka, ale może ktoś podpowie jakie to rodziny/gatunki. Długość ciała 4.5 - 5mm każdy.

Pozdrawiam
Robert

[Bartek Pacuk]

Faktycznie, przy tym rozmiarze to nie może być erratus. Powinienem był o to zapytać Zdawało mi się, że na 2 zdj.jest lekki zielonkawy połysk, ale jak widzę to była jednak kwestia prześwietlenia zdjęcia - na pierwszym tego nie ma... Teraz już widzę, że nie doczytałem też uważnie opisu C. micropterus - wspomniane jest rozjaśnienie brzegów przedplecza
W takim razie myślę, że będzie to jednak ten właśnie gatunek, ale niech to faktycznie Pan Stachowiak potwierdzi

O widzę, że są kolejne zdjęcia Jakieś Amary, ale klucze wszelkie mam na wydziale, a bez tego nawet ich nie ruszam, bo to nie ma najmniejszego sensu

[Bartek Pacuk]

Temat stary i pewnie już sobie Robercie z oznaczeniem tych 2 ostatnich okazów poradziłeś, ale muszę sprostować to co wtedy napisałem, bo to nie jest oczywiście prawda. No, ale te 5 lat wstecz tak mi się wydawało
Nie są to Amary, tylko Harpalusy. Podany przez ciebie rozmiar i brak ząbka humeralnego wskazują na H. pumilus, ale warto dla pewności sprawdzić liczbę kolców preapikalnych na przednich goleniach (na zdjęciach trudno ocenić, ile ich jest) oraz liczbę chetoporów na tylnych krawędziach tylnych ud, aby wykluczyć pomyłkę z H. picipennis.

[Robert Zoralski]

Dziękuję za odgrzebanie tematu - zapomniałem już o tym wątku. Oczywiście Harpalusy, już tak leżą u mnie w zbiorze od dawna - i to z pewnością jeden z tych dwóch gatunków, które piszesz. Dam znać - w zeszłym tygodniu przerabiałem właśnie te dwa gatunki (tylko na innych okazach) i mam te cechy już całkiem opatrzone (+ jeszcze szerokość rzedplecza) i nie dałem rady ich skończyć. Akurat te okazy z wątku (dokładnie są 3 sztuki), ze względu na weekendowy wyjazd odłożyłem na przyszły tydzień - telepatia prawie.

Pozdrawiam
Robert

P. S. Aż się uśmiecham, czytając ten stary wątek, jakie błędy robiłem.

[Bartek Pacuk]

Dziękuję za odgrzebanie tematu - zapomniałem już o tym wątku.

Ja też, ale jakoś przypadkiem się na niego natknąłem, więc stwierdziłem, że poprawię.

Oczywiście Harpalusy, już tak leżą u mnie w zbiorze od dawna - i to z pewnością jeden z tych dwóch gatunków, które piszesz. Dam znać - w zeszłym tygodniu przerabiałem właśnie te dwa gatunki (tylko na innych okazach) i mam te cechy już całkiem opatrzone (+ jeszcze szerokość rzedplecza) i nie dałem rady ich skończyć. Akurat te okazy z wątku (dokładnie są 3 sztuki), ze względu na weekendowy wyjazd odłożyłem na przyszły tydzień - telepatia prawie.

No to pięknie. Daj znać w takim razie, co ci wyszło.

P. S. Aż się uśmiecham, czytając ten stary wątek, jakie błędy robiłem.

To normalne, też tak mam, w jakichś starszych tematach pewnie można znaleźć także i moje wpadki