Piórolotki z jastrzębca baldaszkowatego

[Jarosław Buszko]

Stadia preimaginalne i tryb życia piórlotków są nie mniej fascynujące niż same motyle. Tym bardziej, że tryb życia gąsienic na pewnych etapach rozwoju jest skryty i trudny do zaobserwowania. Warto jest więc się temu bliżej przyjrzeć. Na początek dwa gatunki związane z jastrzębcem baldaszkowatym (Hieracium umbellatum). Oba mają w ciągu roku jedno pokolenie.
W maju i czerwcu możemy znaleźć dorastające gąsienice Oxyptilus chrysodactyla. Sprzędzają one w charakterystyczny sposób wierzchołki pędów (fot. 1) i tam żerują. Po zakończeniu żerowania wędrują (fot. 2) i na liściach lub na łodygach się przepoczwarczają (fot.3). Motyle (fot. 4) latają od połowy czerwca do połowy lipca. Gdzie są składane jaja, jak wyglądają młode gąsienice i gdzie zimują - nie wiadomo.
Drugim gatunkiem jest Hellinsia didactylites. Motyle (fot. 5) latają od początku czerwca do końca lipca. Jaja składane są na koszyczkach kwiatowych (fot. 6), a gąsienice (7) żerują na rozwijających się nasionach w sierpniu i wrześniu. Są one trudne do znalezienia, ponieważ ich żerowanie, poza nielicznym grudkami odchodów na puchu kwiatowym, nie pozostawia żadnych śladów. Po zakończeniu żerowania gąsienice schodzą do ściółki, gdzie zimują bez kokonu, przeczepione do suchego liścia lub innej suchej części rośliny. W hodowli dobrze się czują między warstwami ręcznika kuchennego. Przepoczwarczają się dopiero na wiosnę (jak będą poczwarki to uzupełnię fot.). Roślina jest dość pospolita, ale gatunek występuje bardzo lokalnie, stąd nie jest łatwo na niego natrafić.