Zmiany w systematyce

[Pawel Jaloszynski]

Szanowni panstwo,
Po dlugiej nieobecnosci wznawiam swoje uczestnictwo w dyskusjach na forum. Ze smutkiem zauwazam, ze choc liczba zarejestrowanych uzytkownikow znaczaco wzrosla, to zainteresowanie Coleoptera rownie znaczaco zmalalo, w stopniu dla mnie niepojetym.

Aktualnosci systematyki przewijaja sie w roznych tematach; proponuje tutaj umieszczac wszystkie nowosci taksonomii i nomenklatury, ktore dotycza fauny Polski. Ma to byc temat bez pieprzenia o dupie Maryni, wiec prosze o trzymanie sie mniej wiecej schematu "stara nazwa - nowa nazwa - zrodlo - ewentualny komentarz".

Na poczatek - najnowsza zmiana w kornikach, a konkretnie w Xyleborina:

Rodzaj Anisandrus Ferrari, 1867 zostal wskrzeszony, co w naszej faunie skutkuje powrotem nazwy Anisandrus dispar (Fabr., 1792) (dotychczas Xyleborus dispar). Zrodlo: Hulcr, J. , S.A. Dole, R.A . Beaver, A.I . Cognato. 2007. Cladistic review of generic taxonomic characters in Xyleborina (Coleoptera: Curculionidae: Scolytinae). Syst. Ent., 32: 568-584.

Pawel

[Jacek H.]

Dobry pomysł,

A jak fauna Polski to teraz z innej grupy. Turrisi G.F. 2007. Revision of the Palaearctic species of Pristaulacus Kieffer, 1900 (Hymenoptera: Aulacidae). Zootaxa (1433) 76ss. Z polskich gatunków bez zmian zostały; P. gloriator (F.), P. gibbator (Thunb.). Zmiany: P. bimaculatus Kieffer, 1904 = P. galitae (Gribodo, 1879), P. obscuripennis Westwood, 1841 = P. compressus (Spinola, 1808).
Turrisi potwierdził rzetelnymi badaniami wcześniejsze zmiany. Dalej mamy w kraju 5 gatunków aulacidów 4 Pristaulacus sp. i Aulacus striatus Jurine.


Jacek

[Pawel Jaloszynski]

Kolejna zmiana dotyczaca polskiej fauny, tym razem w piorkoskrzydlych:

Wskrzeszono gatunek Ptiliola flammifera (Mlynarski), wczesniej zsynonimizowany z P. kunzei (Heer).
Zrodlo:

Vorst, O. 2007. Ptiliola flammifera (Młynarski) reinstated as a species distinct from P. kunzei (Heer) (Coleoptera: Ptiliidae). Zootaxa, 1546: 63-68.

[H.S.]

To czyim synonimem będzie P. aequisetum?

[Pawel Jaloszynski]

To czyim synonimem będzie P. aequisetum?

Ptiliola aequiseta zostala podobnie jak P. flammifera zsynonimizowana z P. kunzei przez Johnsona. Obydwa gatunki Mlynarskiego byly znane wylacznie z Polski, ich cechy podane w opisie oryginalnym byly bardzo watpliwe, a kopulatory i spermateki (najwazniejsze detale w oznaczaniu Ptiliidae) zostaly przez niego zignorowane. Uzyte przez Mlynarskiego drobne roznice w niektorych cechach sa u innych dobrze znanych gatunkow piorkoskrzydlych uznawane za reprezentujace zmiennosc wewnatrzgatunkowa. Do materialu typowego nikt dotychczas nie dotarl, w muzeum w Krakowie jest skrzynka pozostala po Mlynarskim, w ktorej luzem poniewiera sie stos preparatow mikroskopowych, czesto bez zadnych opisow. Byc moze typy sa gdzies w tej stluczce.
Odkrycie troche dziwnych okazow "P. kunzei" sklonilo Vorsta do przyjrzenia sie blizej calemu rodzajowi i stad ostatecznie decyzja o wskrzeszeniu P. flammifera. Cechy podane przze Mlynarskiego zgadzaja sie, a dodatkowo jest szereg duzo lepszych cech, ktorych Mlynarski w ogole nie zauwazyl ze wzgledu na swoja unikalna technike pracy - on robil ze wszystkiego przeswietlane kwasem mlekowym preparaty mikroskopowe, wiec nie byl w stanie zobaczyc mikrorzezby, barwy, a zwykle nawet ksztaltu krawedzi przedplecza (bardzo waznej np. u Acrotrichisow). W zaden sposob na takich preparatach nie byl w stanie zobaczyc czestych u Ptiliidae plytkich wciskow na zapiersiu u samcow. Wiec w sumie ta P. flammifera zostala przez niego trafiona zupelnie przez przypadek. Vorst podtrzymal synonimizacje P. aequiseta z P. kunzei, tutaj cechy byly jeszcze bardziej watpliwe niz przy P. flammifera. Trzeci (i ostatni) z gatunkow opisanych przez Mlynarskiego z Polski, Acrotrichis nowosadi, zostal jakis czas temu uznany za mlodszy synonim pospolitego A. sericans.

Pawel

[H.S.]

Dziękuję za wyczerpującą odpowiedź.

Heniek

[Radek P.]

Może niektórzy nie wiedzą, nie tylko kózkarze, to dla wiadmości podam, że według Vives'a (2000) rodzaj Corymbia Gozis, 1886 jest młodszym homonimem Corymbia Walker, 1885 (Lepidoptera) i nie moze przez to być używany dla Cerambycidae.

VIVES, E. (2000), Coleoptera. Cerambycidae. Fauna Ibérica,12. Museo Nacional de Ciencias Naturales. CSIC, Madrid, 715 pp.

pozdrawiam
radek

[Miłosz Mazur]

Ja opowiem o zmianie, która nieco mnie zaskoczyła, mianowicie poczciwe strakowce (Bruchidae) nie są już rodziną ale są podrodziną w stonkowatych Chrysomelidae. Ciekawe kiedy to się tak pozmieniało, może ktoś mnie oświeci i wskaże gdzie to opisano ?

Może nie specjalnie interesuje sie ta grupa ale ta zmiana nieco mnie zdziwiła.
Tak więc mamy teraz Bruchinae Latreille, 1802

Źródło: http://www.biol.uni.wroc.pl/cassidae/Co ... elidae.htm

[Jacek Kalisiak]

Mogę przygotować np. pdf'a z tej publikacji gdyby ktoś był zainteresowany:

Lawrence J.F., Newton A.F. Jr., 1995. Families and subfamilies of Coleoptera (with selected gener, notes, references and data on family-group names). W: Pakaluk J., Ślipiński S.A. (eds.), Biology, phylogeny, and classification of Coleoptera: papers celebrating the 80th birthday of Roy A. Crowson. Muzeum i Instytut Zoologii PAN, Warszawa. 779-1006 pp.


Natomiast gdyby ktoś miał dostęp do tej publikacji z listy podanej przez Lech, to chętnie bym pożyczył:

Beutel R.G., Leschen R.A.B. (eds.), 2005. Handbuch der Zoologie - Handbook of Zoology. Band/Volume IV Arthropoda: Insecta. Teilband/Part 38. Coleoptera, Beetles. Volume 1: Morphology and Systematics. Walter de Gruyter, Berlin & New York.


Interesują minie wszelkie publikacje faunistyczne i systematyczne dotyczące fauny Polski. Gdyby więc coś przechodziło przez wasze ręce np. w formie pdf'a to proszę o umieszczenie mnie na liście mailingowej
Niestety w Łodzi nie jest łatwo z dostępem do literatury entomologicznej.

[Miłosz Mazur]

Ślicznie dziękuję za dogłębne wyjaśnienie drogi Lechu.
Mam nadzieje że niedługo zdobędę tą publikację i mi sie jeszcze troche to wszystko rozjaśni. Strasznie mnie zainteresował ten temat tym bardziej że mam spory zbiór BruchiNAE i musze teraz w nim troche pozmieniać

Pozdrawiam serdecznie

[L. Borowiec]

Rewizja rodzajów Bruchidae świata jest dostępna w PDF na mojej stronie domowej:
www.biol.uni.wroc.pl/cassidae/
Trzeba kliknąć na Publications on Bruchidae i znaleźć link do PDF-a.

[Miłosz Mazur]

Już ściągnięte - wieczorkiem lekturka

[Marek Przewoźny]

Odnawiam ten stary temat.
Jestem w trakcie przeglądania 5 tomu Chrząszczy Palearktycznych. Oto co zauważyłem narazie:
Mycetophagus piceus i salicis zostały zsynonimizowane z tych dwóch mamy jeden już tylko gatunek M. piceus.
Podobnie Cis micans i Cis hispidus jest jeden Cis micans

Cieszy synonimizacja Mycetophagusów bo akurat te dwa były wyjątkowo wredne do odróżnienienia

[Rafał Ruta]

Cis micans i Cis hispidus jest jeden Cis micans

Trzeba uważać, bo czytając tylko katalog nie trudno o nadinterpretację. Jelinek zbadał typy pospolitych europejskich gatunków, do których od lat nikt nie sięgał. Efektem są następujące akty nomenklatoryczne:

Cis castaneus (Herbst, 1793) comb. nov.
= Cis nitidus sensu Panzer, 1793 (a to, o czym do niedawna pisaliśmy Cis nitidus (Fabricius, 1792) to synonim Sulcacis affinis)

Cis fusciclavis Nyholm, 1953 nom. rediv. to najstarsza dostępna nazwa dla
Cis castaneus Mellie, 1849 (bo nazwa jest preokupowana przez C. castaneus (Herbst))

Cis micans (Fabricius, 1792)
= Anobium hisidum Paykull, 1798

Cis submicans Abeille de Perrin, 1874 nom. rediv.
= Cis micans sensu auctt. (non Fabricius, 1792)

Sulcacis nitidus (Fabricius, 1792) comb. nov.
= Cis affinis Gyllenhal, 1827.

Sytuacja jest o tyle nieciekawa, że kilka dobrze znanych nazw zmieniło znaczenie - stąd spory zamęt.