Polskie Forum Entomologiczne

Tak się złożyło, że w tym samym czasie w Gruzji przebywały dwie wyprawy z Polski jednocześnie. Byliśmy na łowisku 17 dni, od 4 do 21 maja.
Nasza, dwuosobowa ekspedycyjka, miała na celu spenetrowanie niewysokich przedgórzy Małego Kaukazu. Wybraliśmy okolice na południe od rzeki Kury między Gori a Kaspi.
Przez siedemnaście dni pracowaliśmy w terenie bardzo intensywnie. Tradycyjnie, po znalezieniu obiecującego miejsca, zrobiliśmy kompleksowe badania występujących tu owadów. Kompleksowe, czyli wszystko co ma sześć nóg było obserwowane, fotografowane i łowione. Mamy też zrobiony opis kontekstu przyrodniczego(rośliny, kąty nachylenia terenu, itp). Generalnie, chcieliśmy poznać skład fauny owadów stepu podgórskiego. Jest w Gruzji wiele środowisk zmienionych przez człowieka w czasie ostatnich kilku tysięcy lat.
Lasy liściaste zostały zamienione w step. Dotarły tu gatunki z prawdziwego stepu, doliną Kury z Azerbejdżanu.
Za wcześnie oceniać rezultaty, ale z mojej strony(chrząszczowej) jest dobrze. Po pobieżnym przejrzeniu, oceniam materiał na około 200 gatunków Coleoptera. Wiele rodzin, ale najobficiej drobiazgi z czerpaka.
Zdjęcia oczywiście będą, po opracowaniu.

Na potwierdzenie Twoich słów zamieszczam kilka zdjęć z takimi stanowiskami. Materiał zebrany przeze mnie, to oczywiście Lepidoptera. Znajdą się również chrząszcze, i tu w takiej ilości liczę na inne gatunki niż tylko duplikaty.
Zbiór z kilkunastu dni oceniam wstępnie na obiecujący.
Dopisały mikry z Tortricidae i Pyralidae. Niestety relacja zdjęciowa z moimi łuskoskrzydłymi ukaże się dopiero po wyschnięciu i zdjęciu pierwszych motyli z rozpinadeł.

Świetna wiadomość!

W Gruzji spotkaliśmy  się W GORI (przypadkiem!) z czterosobową ekipą polskich Koleopterologów, tak więc polskich "ekip" było co najmniej trzy jednocześnie... a może nawet więcej....  

A propos Gori, czy widzieliście ten posąg w zamkniętej dla podróżnych sali poczekalni kolejowej? Wśród Gruzinów jest dziwnie postrzegana ta historyczna postać, i może dlatego jeszcze tam stoi.
Wystarczy porozmawiać z ludźmi na prowincji, aby się o tym przekonać.

Byliśmy  w centrum w tym miejscu, ale nie mieliśmy czasu na turystykę - grafik terenowy był napięty. Stalin pod różnymi postaciami był w sklepie z pamiątkami obok restauracji (to był cel wjazdu do Gori). Po obiedzie pojechaliśmy w teren na wieczorne objawienie kózki Enoploderes sanguineus. Był.

My mieliśmy okazję jadać u miejscowych. Doskonałe potrawy i wino, świetni ludzie! Musieliśmy wyrywać się na siłę od stołu na łowy.
Nawet daleko nie było, tuż za opłotkiem znalazłem zjawiskowego Procerus caucasicus. Właził sobie na drzewko głogu, pewnie aby polować na ślimaki.

A ten na zdjęciu, to jedna z wielu ofiar nocnej konfrontacji z kołem samochodu.
W oczekiwaniu na relację zdjęciową, pierwsza hodowla Myelois circumvoluta (GEOFFROY in FOURCROY, 1785). Małe złoże (osiem) jaj pozyskałem od samicy tego gatunku, zainstalowane na liściu Cirsium vulgare, (zdjęcia obu stron liścia, w świetle odbitym i przechodzącym).
Już, (w sumie tygodniu) po trzech dniach od powrotu z łowisk wylęgły się larwy. Żerowanie rozpoczęły od środka (żyłki głównej) liścia, wgryzając się pomiędzy blaszki w tkankę miękiszową. Przetrawiona materia (kał) larwa usuwa na zewnątrz liścia przez otwór wejściowy.
Z ciekawością oczekuję na chwilę, kiedy będą zbyt duże do życia wewnątrz liścia. Na ostatnim widoku koszyk, i zagadka z pytaniem, jaki to gatunek?

Kilka zdjęć habitatów. Step ostnicowy, miejscami murawy słonolubne. Podłoże skalne wapienne, z wyspami lessowymi i gliniastymi.
Było dużo głazów. Pod nimi bogactwo chrząszczy, tylko sił mało aby podnosić takie po sto kilogramów!

Osobno muszę skomentować zdjęcie nr 0010. Kupa... a w niej kilkadziesiąt sztuk Gymnopleurus flagellatus (F.). Było więcej, ale odlatywały na mój widok. Taki wysyp był tylko dwa-trzy dni. później już tylko po kilka egzemplarzy. Podobnie było z Onitis damoetas STEV. i Cheironitis spp. Miło było sobie pogrzebać!

Z tym Gymnopleurus flagellatus byłbym ostrożny. Również łapałem takie Gymnopleurus jednak u Adama Byka okazało się, że nie jest to flagellatus niestety.

Chyba nigdy nie dowiemy się, co było w tej kupie koło Dviri (okolice Borjomi) 18.05.2019, chyba, że Marcin coś wziął z tej łąki (szukaliśmy D.auratum). Ja je wszystkie zostawiłem naturze, po sfilmowaniu.

Rodzaj Gymnopleurus, trzy, cztery gatunki wchodzą w grę. Jest jeszcze G. mopsus i G. geoffroi. To z czym można go pomylić?

Nie pamiętam, wszystkie moje żuki są dalej u Andrzeja Matusiaka. Albo mopsus albo geofroyi tworzy formy podobne do flagellatusa. Też się na to nabrałem.

Dlaczego
piszesz " też"? Ja jestem pewny oznaczenia. Mam okazy do porównania i wiem na co patrzeć(nie tylko na rzeźbę pokryw i przedplecza).

Pygopleurus sp, Glaphyridae. Wyczerpakowane w gąszczu roślin zielnych, pośrodku zupełnego pustkowia.

...wygląda na Pygopleurus diffusus   https://www.researchgate.net/figure/Pyg ... _330900493 fiuty są na fotach można porównać, a nóż... .

Rafał

Prawopodobnie Pygopleurus transcaucasicus.

Oznaczenie możliwe tylko z kopulatora. Właśnie pracuję nad tym. P. diffusus już wykluczyłem.

Mam je również z czarnymi i granatowymi przedpleczami. A tym razem samica Carabus sp., dołki urzeźbienia zabrudzone lessową glinką (białe plamy), czyściłem i efekty widać.

Samica biegacza to Carabus (Mimocarabus) maurus ADAMS, 1817.
Co do Pygopleurus, kolory to tylko zmienność wewnątrzgatunkowa. Mam też z  czarnymi przedpleczami. W Gruzji wykazywane jest 6 gatunków z tego rodzaju. Oglądam paramery.

Cześć,

Marcin ma sporo racji...  



Czy pisząc z całym przekonaniem, że jest to G. flagellatus, masz na myśli podgatunek nominatywny ???... I czy możesz napisać, po jakich cechach odróżniasz G. flagellatus od G. qurosh ???

...pomogę Wam w dyskusji
https://lasef.org/wp-content/uploads/BS ... treuil.pdf

Rafał

Napisałem prawopodobnie transcaucasicus , gdyż wszystkie okazy jakie do tej pory przywiozłem z Gruzji (a jest ich na prawdę dużo) należą do tego właśnie gatunku.

Coleophora sp. wygląda jak C. ballotella.

Biorę to pod uwagę, dzięki.
Mam koszyczki z głogów, jeden motyl wylęgnięty wczoraj, teraz czekam na samca do preparacji. Jeszcze o tym napiszę.

Oznaczając Gymnopleurusy, oglądałem przede wszystkim epimeryty śródpiersia, co pozwoliło mi wykluczyć G. mopsus i G. geoffroi. Ponadto mam  okazy z Azerbejdżanu i Azerbejdżanu irańskiego. Te są identyczne z gruzińskimi. Oznaczone ( oznaczenia czeskich kolegów) jako G. flagellatus, bez wnikania w podgatunek. O G. qurosh MONTR. nie miałem nijakiej wiedzy, po prostu moja literatura nie jest najnowsza. Nawiasem mówiąc, cechy wyróżniające oba gatunki są mało uchwytne.
Dzięki za podpowiedź!

Przy odpowiednim oświetleniu i powiększeniu, cechy są dobrze widoczne (polecam wątek http://www.entomologiitaliani.net/public/forum/phpBB3/viewtopic.php?f=11&t=84334 ).
Na twoim miejscu sprawdziłbym daty (rok) oznaczeń okazów z Azerbejdżanu i Iranu. Publikacja Motreuil'a ukazała się w roku 2011, ale przez długi czas była bardzo trudno osiągalna. Warto też pamiętać, że nikt nie jest nieomylny - nawet czescy koledzy  .

Oczywiście, etykiety są starsze od publikacji. Przy okazji dodam, że samce Pygopleurus jak jeden to P. transcaucasicus PIC.

To z mojego chrząszczowego materiału, wybrałem sztukę i pozwoliłem sobie dodać  fragment urzeźbienia. Wygląda na: O G. qurosh MONTR.

Na moje oko to G. flagellatus asperatus Motschulsky, 1849. Wyniesienia na pokrywach ułożone w "przypadkowy" wzór, raczej płytkie (u G. qurosch ułożone są "dachówkowato" i tworzą pionowe rzędy, zwykle dość wyraźne), głębokie punkty rozrzucone nieregularnie w zagłębieniach (u G. qurosch umiejscowione są niemal wyłącznie na dolnych krawędziach wyniesień).
Pozdrawiam

Możliwe, że oba gatunki występują w tych samych okolicach. Pierwsza moja próba podsumowania materiału ( że stwierdziłem około 200 gatunków chrząszczy) okazuje się trafna. Może być nawet więcej. Stosunek taksonów egzotycznych do europejskich jest jak 1/5.
Najliczniejsze to małe, albo bardzo małe chrząszcze z czerpaka(Chrysomelidae, Curculionidae, Cocinellidae. Anthicidae).
Było bardzo dużo pluskwiaków. Jednak wolałem chwytać bardzo szybkie Coleoptera, zostawiając pluskwy w spokoju.

Obliczenia w obrębie motyli mogą być trudniejsze, i obecnie wysiłki kieruję na preparowanie i oznaczanie. Wczesny termin, jaki wybraliśmy ograniczył możliwość dostępu do większej ilości  gatunków łuskoskrzydłych. Widoczne to było podczas odłowu na światło.
Już na tą chwilę zarysowuje się przewaga jakości nad ilością, a do całościowego opracowania samych mikrów droga daleka. Na koniec zostaną problematyczne taksony, zwłaszcza ze Scythrididae i Depressariinae ,które nad podziw ''obrodziły''. Poniżej dwa egzemplarze Carabidae do oznaczenia.

Oba biegaczowate z rodzaju Chlaenius.
1. Chlaenius aeneocephalus DEJEAN, 1826.
2. Ch. decipiens (L. DUFOUR, 1820).
Były również Ch. vestitus i Ch. inderiensis, wszystkie obecne pod kamieniami w towarzystwie mrówek.

...ten drugi to Dinodes cruralis (Fischer von Waldheim, 1829),  pierwszy wyglada mi na Chlaenius (Trichochlaenius) aeneocephalus Dejean, 1826, ale trzeba by sprawdzić ....
https://www.zin.ru/animalia/coleoptera/rus/chlaencc.htm

Rafał
edit: widzę ,że Jarek mnie ubiegł, ale to raczej na pewno cruralis.

To zadam pytanie sakramentalne: paczemu cruralis?

...generalnie, bo to cruralis   ,a poważnie to różnice ładnie będzie widac na fotach Adama Z Czarnogóry (D.decipiens) i z Gruzji
(D.cruralis)   ,Poza kształtem przedplecza i różnicach w punktowaniu od razu rzucaja się u D.d.-trzy pierwsze człony czulków czerwone ;u C.c.-czerwony jest tylko pierwszy .Druga fota z zin ru dla porównania.

Rafał
...przy okazji; na fotach Adama są samice a na focie z Zin ru samce.

To takie niezamierzone nawiązanie do zeszłosezonowego wątku. W motylach podobieństw jest malutko. Natomiast zauważyłem je z entomofauną Krymu.
Przy oznaczaniu motyli (Microlepidoptera) z Gruzji, bardzo często literatura podaje i nawiązuje do stanowisk stepowych z okolic Teodozji ( Феодосия). Na zdjęciu Meloe sp., są jeszcze inne (zielone).

Meloe tuccius

Zapomniałem dodać rozmiar, 32mm .

Akurat u Meloe rozmiar jest strasznie zmienny.

Jest następny motyl, dopiero trzeci po sześciu dniach od pierwszego wylęgu i również samica. Jeszcze poczekam z oznaczeniem.

Jeszcze do południa doczekałem się pierwszego samca.  Niezwłocznie wypreparowałem parę i okazało się, że koszyczki zebrane z głogów należą do: Coleophora kroneella FUCHS, 1899.
Inne rośliny żywicielskie larwy, to np.wiśnia i grusza. Poza tym zwróciłem uwagę na kolorystykę skrzydeł, ale o tym napiszę po pomyślnym zakończeniu wylęgu tego gatunku. Materiał zbierałem z kilku drzew w odległych od siebie miejscach.
Ze względu na świeżość motyli, aparat kopulacyjny samca sprawił nieco problemów przy rozkładaniu.
Obie valv-y pozostały w pierwotnym położeniu.

Dwie kózki do oznaczenia, w tym mój typ do pierwszego zdjęcia, to Dorcadion (Cribridorcadion) holosericeum Krynicky, 1832.

To nie jest D.holosericeum, lecz Dorcadion sulcipenne. Lokalizacja to okolice Gori-Kaspi?
Ciekawie ubarwiona samica, jeśli masz więcej to piszę się na takie, w zamian mogę zaoferować D.sulcipenne z innej lokalizacji (w większej ilości) a także inne gatunki z Gruzji (striolatum, niveisparsum, nitidum).

     Przed chwilą w hodowlarce następne imaga, i również w nietypowym zabarwieniu.
Dokładniej, to będzie Kaspi-Niabi. A ten drugi, jak mam rozumieć ? Co do wymiany, możemy komunikować się prywatnie.

Teraz przedstawię trzy zdjęcia aparatu pewnego motyla z Coleophoridae. Mam pewne przypuszczenia, ale nie jestem w tej grupie (powiedzmy) opatrzony. Dlatego proszę o sensowne podpowiedzi.
Imago wyglądem przypomina Coleophora uralensis TOLL, 1961, ale tylko w niewielkim stopniu. Omawiany gatunek z foto., nie posiada mocno zaznaczonych żyłek na skrzydłach przednich (brązową barwą), jak w kluczowych opisach C. uralensis. Tylne skrzydła są szare (samicy!).

Ten drugi to samiec D.sulcipenne czyli to parka. Samice bywają bardzo zmienne więc pewnie na stanowisku zdarzyły sięsamice normalnie wybarwione, jak samce, więc te pasiaste białe uznaliście za inny gatunek. Samce bywają zarówno takie z pokrywami gładkimi, błyszczące jak i owłosionymi zamszowo. Zobacz post viewtopic.php?p=264997#p264997

Krynico..., teraz mnie oświeciło

Bardzo się cieszę, że się przydało

    na zdjęciach są dwie samice Dorcadionów...

A rzeczywiscie, no jasne, dzięki, Jurek ! Samica - gruba, cienkie stopki przednich nóg. To wlasnie jest taka samica ubarwiona jak samiec, o której pisałem (tzw androchromatyczna). Samce są tylko takie, jak ta druga. Nawet nie spojrzałem na nią dokładnie.

Gdy pisałem post o 11:36 dopiero wstałem po kilku godzinach snu i nieprzespanej nocy (wraz z poprzednim całym dniem). Jeszcze teraz, po kilku godzinach od przebudzenia, nie jestem pewien, czy już jestem na siłach......

Mam tak po czterech ,,nockach,, w piąty dzień wolny nad ranem, kwestia przyzwyczajenia. Taka myśl poza tematem.

Próbuję właśnie oznaczyć Cantharis sp z Gruzji. Podobny bardzo do C. decipiens BAUD. Jednak o ile wiem, ów gatunek tam nie występuje. Spośród sześciu możliwych  na terenie Gruzji, wykluczyłem pięć. Pozostaje C. cordicollis KUST. , o którym poza nazwą nic nie wiem. Może ktoś dysponuje wiedzą na ten temat? Fotografia imago na nic się nie przyda, potrzebny wizerunek kopulatora.

Sam sobie odpowiadam, niestety. Sytuacja opanowana! Znalazłem odpowiednią literaturę i mam nowy( na 99%) gatunek dla Gruzji.
Listy gatunków dla tego kraju są niepełne, to już widzę. Jest nad czym popracować.
Naszym zamiarem jest opublikować wyniki tej wyprawy. Liczymy na współpracę, każda pomoc będzie cenna.

Wszystkie moje Meloidae z 2 wypraw dołożę chętnie do pracy. Wszystkie okazy wypożyczę (i wymienię) do oznaczenia, a także wszelkie inne Coleoptera, które zbierałem w Gruzji.

To byłoby mocne! Opublikować wszystkie dane dotyczące Coleoptera, zebrane w tym samym czasie przez polskie wyprawy. Wkład w poznanie fauny Gruzji... Musimy to zrobić! Zachęcam innych potencjalnych autorów.

Nie myślałem o współautorstwie lecz o współpracy. Nie zamierzam bowiem pisać, badać, jedynie oferuję bezinteresowanie przekazać dane do Waszej pracy.

Tak czy inaczej, dobrze aby efektem wypraw była jakaś wiedza. Dane bardzo się przydadzą.
Dziękuję za deklarację współpracy.

Prawdopodobnie i w moich chrząszczach, (jest ich niewiele) znajdują się gatunki do uzupełnienia planowanego zestawienia?  Jestem również zainteresowany szeroką współpracą. Ponadto będę działał w osamotnieniu... nad grupą Lepidoptera.
Poniżej na dobry początek, jeden z kilku egzemplarzy znalezionych pod kamieniami (przypuszczam, że też łowiliście).

Też mam ten gatunek spod kamieni. Nie podam jaki. Jest okazja do zabawy intelektualnej  

A czy w grę wchodzą także chrząszcze zebrane w Gruzji w poprzednich latach (mam materiał z 2014 i 2018 roku)?
Jeśli tak, to wyrażam chęć współpracy!  

Tak, jak najbardziej. Można by zebrać dane z ostatnich kilku lat, oznaczenia poddać weryfikacji przez specjalistów, każdy w swojej grupie.
Zakres i charakter takiej pracy jest do przedyskutowania. Miło, że jest odzew na apel! Może coś z tego będzie!

Cossyphus tauricus?

Tak, to jedyny z tego rodzaju wykazany z rejonu Kaukazu. Może być liczny lokalnie. My znaleźliśmy tylko kilka egzemplarzy w trzech miejscach.
Jego specyficzna budowa ma chyba związek z imitowaniem nasion?

Tak, czytałam, że to upodobnienie do nasion roślin baldaszkowatych.

Otrzymałem kolejną deklarację współpracy od entomologa, który w zeszłym roku był na Kaukazie. Prosił o anonimowość.
Mamy nadzieję na wymianę doświadczeń i materiału.

Zapowiada się coraz lepiej. Wybrałem z moich Buprestidae, na początek te trzy.

Jeszcze dwa do poprzednich, wyodrębniłem  ze względu na różnicę w dołkowaniu pokryw. Może być tylko indywidualną (widzeniem) optyką .

Nie znam się na bogatkach, ale te ostatnie to chyba dwa różne gatunki (Sphaenoptera?).

Też mam kilka i odlozylem je na długie zimowe wieczory. Pierwsza zalatuje S.antiqua ale to taki luźny strzał. Tam jest około 20gat...

A ja mam nadzieję, że wreszcie odbierzesz "depozyt" (utopioną zatruwaczkę) z  łowiska, jest u mnie nadal.  Z jej zawartości spreparowałem i skadrowałem parę (poniżej), tak z rozpędu. Pokusiłem się o oznaczenie, na środkowym foto.
Nic takiego się chyba nie stało? Moje straty oceniam na trzy probówki. Dopiero po powrocie doliczyłem się brakującego sprzętu.
Ciekawe....., co w nich było wartościowego? Może gdzieś jeszcze leżą, albo znalazł je pastuch.

DSC_0717-1 - Labidostomis sp. (propinqua?)
DSC_0720-1 - Spilostethus saxatilis

Wielkie dzięki Aneto!
Czyli środkowego oznaczyłem prawidłowo.

Moje typowanie kózek ze zdjęć to: Phytoecia (Musaria) faldermanni Faldermann, 1837 . Złowione na ziemi w niskiej roślinności, a zauważone tylko podczas zasiadania.

Potwierdzam stonkę ze zdjęcia 0717- Labidostomis propinqua FALD. Mam do dyspozycji serię samców, kopulatory najbardziej pasują.

Tak to one, związane są z Trinia sp., to taka niewielka roślinka z białymi drobnymi kwiatuszkami, można ją przegapić. Zazwyczaj siedzą na ziemi albo nalatują. To dobra rzecz.

Na pewno bym je przeoczył, gdyby nie poszukiwania motyli z grupy Pyraloidea: E. cacuminalis; C. ledereri. Jeszcze parę dni i je zaprezentuję.

Na zdjęciu 0693 - prawdopodobnie Sphenoptera lapidaria BRULLE. Mam okazy pod binokularem i porównuję do zdjęć. Jednak bez klucza to tylko przypuszczenie.

..na FEI jest kilku fajnych i ogarnietych gości od bogatków ,w razie problemów na pewno pomogą

Rafał

To w naszym pięknym kraju nikt nie kuma tego tematu? O ile wiem, jest kilka osób zajmujących się Buprestidae. Może ich wiedza nie wykracza poza RP?