Aradus bimaculatus

[Chiffchaff]

Czasem wystarczy się przemóc i pogrzebać prawie pod czubkiem swego buta.
Wyszedłem z psem mimo wstrętnej pogody do lasu tuż obok domu.
Przy drodze rosła sobie taka oto młoda olcha, a za korą wyniuchałem takie cudeńko.
Gatunek w kraju znany do tej pory z dwu stanowisk: Wrocław (1884r) i Borów koło Trzebnicy (1942).
Poza tym wszystkie mądre książki europejskie mówią jedno "biologia bardzo słabo poznana". Przez niektórych uważany za borealno-górski, spotykany jedynie w północnych rejonach zachodniej Palearktyki. Odławiamy bardzo rzadko w Europie, za korą zagrzybionych klonów, lip i topól.

[J. Tatur-Dytkowski]

Gratulacje!

[Artur Taszakowski]

Gratulacje Chiffchaff'ie Coraz częściej zastanawiam się czy te "rzadkie" Aradidae są naprawdę rzadkie, czy wynika to jednak z ich specyficznego trybu życia i małej liczby szukających.

[Chiffchaff]

Słusznie kombinujesz, aczkolwiek tu musi być coś na rzeczy.
Korowcowate były dobrze rozpracowywane kiedyś w Puszczy Białowieskiej, sam od 8 lat przeglądałem tam wiele różnych substratów i na ten gatunek nie natrafiłem.
Przeglądałem zbiory z Roztoczańskiego PN, Sudetów, przypadkowe od różnych osób, sam lubię dłubać za odstająca korą, wśród grzybów nadrzewnych, i na ten gatunek nie natrafiłem.
Więc jest obiektywnie rzadko lub nawet bardzo rzadko spotykany. Czemu? Ja nie wiem, jeszcze

[Jarosław Bury]

Przyłączam się do gratulacji

[vogel]

Grzesiek, ja również gratuluję.
A swoją drogą, nie wiem z czego to się bierze, ale również zdarza mi się dopaść coś ciekawego w sposób zupełnie podobny.
Może do stosowanych metod poławiania należy dodać jeszcze i tą: "spacer

z psem mimo wstrętnej pogody do lasu tuż obok domu

".