Polskie Forum Entomologiczne

U mnie wczoraj z wiązu wyszła ciekawa kózka - Saperda punctata, najpierw wyszły ciekawe dwa gatunki ryjków i korniczki a na koniec ONA

Przepraszam. Zapomniałem dodać że wiąz jest lub bardziej że był z Polski.

Niestety, forum zaczyna być słynne z tego, że otaczają je sępy, które tylko czyhają na ciekawe informacje, aby wykorzystać je w swych "wiekopomnych publikacjach" opartych na pozyskanych tu wiadomościach. Wiele z tego, co tu ujawniamy zostaje beż żadnych skrupułów wykorzystane przez różnych "panów naukowców" bez wiedzy i zgody autorów spostrzeżeń i informacji.
Niemniej Jarku mógłbyś tu powiedzieć nieco więcej, i na przykład przybliżyć nam rejon Polski, z którego pozyskałeś ten nieczęsty w kraju, piękny i atrakcyjny wizualnie gatunek. I przy okazji możesz rzec słów parę do Twoich ewentualnych naśladowców w kwestii tego, jak uczynić hodowlę S. punctata udaną.

Nie przesadzaj, że jest tak źle. Forum słynie z tego, że wiele informacji tu wypłynęło, które nigdy nie zostałyby wykorzystane ani nawet by nie zaistniały, gdyby nie Forum. Padają tu oznaczenia, ocena znaleziska, które często przez znalazcę było marginalizowane do czasu wrzucenia na Forum. Tak więc Forum przyczynia się do wzrostu ilości publikacji i danych faunistycznych.

Tobie pewnie chodzi o to, żeby nie podawać dokładnego namiaru na stanowisko, aby na nim pozostały jeszcze jakieś wiązy nieokorowane po 2016? Kózkarze, Ci najbardziej pracowici, tylko na to czekają (to określenie "sępy" można odnieść i tutaj, termin jest pojemny), żeby się spakować i tam pojechać, zgadza się?

A jak się hoduje S.punctata? Po prostu zwyczajnie, kawałek drewna z korą, normalne warunki, ten gatunek nie powinien mieć żadnych specjalnych wymagań, tego Ci zresztą chyba nikt nie musi tłumaczyć. Stoi drzewo w lesie, dajmy na to wiąz, a dalej jak z perforatą, tylko łatwiej.....

Najłatwiej go znaleźć idąc po śladach na stanowisko, to nie jest wcale najgorszy pomysł, bo jeśli uczyć się szukać to w miejscu gdzie jest a potem dopiero szukać go wszędzie mając już jakąś wiedzę o poszukiwanym gatunku.
Ja mam tylko pytanie o przybliżoną wysokość na pniu i materiał. Czy to było przewrócone drzewo a zasiedlona była górna połowa pnia?
I jak z liczebnością, tu widocznością żerowisk? Ma ktoś może zdjęcia żerowisk S.punctata?

To są dwie strony tutejszego medalu Jacku:
Z jednej, tak jak napisałem, niektóre ciekawe dane są bez skrupułów wykorzystywane przez przeróżnych cwaniaczków, a z drugiej jest tak jak piszesz - inne dane przepadają bez echa.

Chodzi mi o to, że mając tego wszystkiego świadomość, można tu podawać takie dane, które zmuszą osoby nimi zainteresowane do skontaktowania się autorem informacji.

A odnośnie Saperda punctata: hodowałeś kiedyś ten gatunek?
Ja tak, choć nie z materiału pochodzącego z naszego kraju.
I dlatego chętnie przeczytam o informacjach praktycznych od kogoś, kto również tego dokonał.
Informacjach związanych np. ze zgrubnie podaną rejonizacją, z grubością materiału, zimowaniem/nie zimowaniem larwy, ewentualnej entomofaunie towarzyszącej, itp., itd.

Wujek Adam pisze: Niemniej Jarku mógłbyś tu powiedzieć nieco więcej, i na przykład przybliżyć nam rejon Polski, z którego pozyskałeś ten nieczęsty w kraju, piękny i atrakcyjny wizualnie gatunek. I przy okazji możesz rzec słów parę do Twoich ewentualnych naśladowców w kwestii tego, jak uczynić hodowlę S. punctata udaną.  ;-)

Zakładam że rósł na Brzegu

A tak na poważnie to jakie gatunki ryjkowców pozyskałeś? Jeden to pewnie Stereocorynes truncorum a drugi???

Rejon Polski to południowy-zachód. Moja obserwacja była czysto przypadkowa, nastawiony byłem na ryjki i korniki. Niewielkie zgrupowanie wiązów od młodziaków do około 20 cm średnicy pnia na dole, wybrałem wiąz z widocznymi oznakami opanowanie przez korniki w górnej części drzewka ( na dole średnica 15-18 cm) i uciąłem je na wysokości około 150 cm , to było w połowie lutego. Co kilka dni spryskiwałem pocięte pniaczki, na początek pokazały się ryjki Orchestes betuleti i różne gąsieniczniki, następnie korniczki Scolytus i ryjki Magdaliski ( jeszcze nie oznaczone) i maleńki motylek (nie oznaczony-dodany na forum). I na koniec ( chyba że to nie koniec ) wyszła kózka-na razie jedna ( mam nadzieję że nie ostatnia, jeszcze nie przeglądałem materiału to nie mogę nic więcej powiedzieć z której konkretnie części wyszła ale jak coś wybadam to dam znać. Pudełko o wymiarach 20x40 cm. I to na razie tyle.

Niezwykle ciekawa obserwacja! Saperda punctata preferuje gruby materiał, jak nam się zdaje (!) a tu ciekawostka. Czy to było jednorazowe przypadkowe zasiedlenie czy to reguła, to trzebaby bylo sprawdzić. Pokaż zdjęcie biotopu (albo zrób w przyszłości), to zgrupowanie wiązów to las, jakieś śródpolne zadrzewienie? A są tam w okolicy +/- 1km starsze wiązy?

Znalazłem wyjście z żerowiska, z zewnątrz żadnych oznak żerowania, pniaczek o średnicy 10 cm. Wyszła z najgrubszego kawałka jaki wziąłem. Jest to pas zadrzewień z małą grupką wiązów, nie kojarzę czy w okolice są inne wiązy a tym bardziej grube, a przepraszam są w odległości około2,5- 3 km ale to już ich końcówka żywota , średnicy około 40 cm.

A jednak grubszy materiał. S.punctata w takim razie tam też już ma końcówkę, ale ta końcówka tych starszych wiązów może być pod względem występowania tego gatunku bardzo interesująca!

No, ciekawostka - jak ciekawostka, ja rzekłbym, że raczej normalka.

Nie obraź się Jacku, ale po Twoich tegowątkowych postach widać, że praktycznie-terenowo nie miałeś do czynienia z S. punctata, i że Twoje wiadomości o rozwoju tego gatunku oparte są na pewnych hm, standardach z literatury.
Z moich obserwacji wynika, że zarówno S. punctata jak i S. octopunctata niekiedy zasiedlają materiał cieńszy, tak jak potrafią to robić S. perforata i S. scalaris. Może nie aż tak cienki jak dwa ostatnie gatunki, ale obserwowałem składanie jaj przez S. punctata na konarze nie grubszym niż 7 cm, a otwory wylotowe i larwy S. octopunctata znajdowałem w lipowych gałęziach o jeszcze mniejszej średnicy.
Brak zewnętrznych oznak larwalnego żerowania tych gatunków to także nic nadzwyczajnego. W załączniku gałąź lipowa, z której w tym roku wyhodowałem 3 exx. S. octopunctata. Ma ona przekrój ok. 40 mm, i - jak widać - poza otworami wylotowymi nie daje się zauważyć na niej żadnych innych znaków świadczących o tym, że była zasiedlona przez rzemliki.

Tak więc Twoje obserwacje Jarku wpisują się w to, co i ja a propos S. punctata stwierdziłem.

Tu się nie mam o co obrażać, nigdy nie spotkałem w terenie S.punctata i nie widzę tu powodu do dyskusji, to normalna sytuacja. Jest wiele gatunków na temat których wiedzę czerpię z literatury, to oczywiste. S.perforata spotykałem na gałęziach z konarów, S.carcharias również był stwierdzany na cienkim materiale. Generalnie jednak wydaje się, tak podaje literatura czyli obserwacje wielu osób, że gatunki takie jak S.punctata czy wtrącony do tego wątku S.octopunctata (ale lepiej trzymajmy się dyskusji o S.punctata) zasiedlają grubsze średnice, pnie drzew. Nie pisałem że tak musi być, ale że ta obserwacja jest ciekawa to wszystko. Mimo wszystko prawdopodobnie (nie szukalem) wyhodowanie S.punctata z tak cienkiego materialu jest bardzo ciekawe. Przynajmniej jak dla mnie

PS. Jak teraz pogrzebałem w literaturze, to widać, że obydwa gatunki zasiedlają pnie i grubsze gałęzie. Jest to więc informacja ciekawa dla mnie bo dotąd wyobrażałem sobie, czytając "zasiedla suche i obumierające drzewa", że chodzi o stare drzewa i pnie, wielokrotnie spotykałem się też z informacjami o spotykaniu larw w grubszych częsciach pnia drzewa. Tymczasem gatunki zasiedlają z powodzeniem cieńszy materiał co powoduje, że mogą być liczniejsze ale jak zwykle w takich sytuacjach, z racji skrytego trybu życia są po prostu nie znajdowane. Trzeba będzie poprzyglądać się obumierającym wiązom w koronach.

Wczoraj z wiązu wyszła mi Exocentrus punctipennis . To jest ten sam wiąz co wyszła wcześniejsza kózka