)
Pozdrawiam:!:
Żył dość długo, nie pamiętam ile ale myślę, że kilka dni. Nie pamiętam czy go karmiłem...
)) Wyobraźcie sobie ok. dwudziestoletniego faceta, który z lekkim niepokojem usiłuje podjąć decyzję, wziąć to w rękę, czy lepiej nie? No i ... podjąłem decyzję, że lepiej toto zostawić w spokoju, motyle to motyle, tygrzyk tygrzykiem, a taki 10cm robal to kto wie, co może człowiekowi zrobić ))) Wsiadłem na rower ujechałem z 20 m i wróciłem do rozumu. Pomyślałem sobie: "dorosły człowiek, a zachowuje się jak dziecko". Wróciłem do robaka, ale ... robak też widać miał swój rozum i już go tam nie było )))
), a wszystko z dzięki temu iż ma Pani od biologii sprowadziła do hodowli do gabinetu biologicznego "żuki z Kongo" czyli Pachnoda marginata i ja się nimi zajęłem i zafascynowały mnieod tego czasu chrząszcze, potem dostałem dawny zbiór mej Pani od biologii jako zaczątek a pierwszy zwierzak jakiego dorwałem to Cleonis pigra i nie było co z nim zrobić i pamietam jak na lekcji poprosiłem Panią od chemii o chloroform i próbowałem go truć chloroformem (okaz istnieje do dziś w mym zbiorze)
- pamiętam, że w wieku 5 lat biegałam za motylami z siatką, która była wyższa ode mnie 
Co gorsza (dla tych biednych zwierząt oczywiście), już wtedy próbowałam coś tam preparować i kolekcjonować (żaden okaz z tamtych lat mi nie został, ale chyba nietrudno się domyśleć jak musiały one wyglądać 
). No i tak mi zostało do tej pory - przez wszystkie lata miałam co najwyżej przerwy w zbieraniu, ale obserwowania owadów czy oglądania wszelkich dostępnych programów i filmów oraz czytania książek nt. entomologii nie zaprzestałam nigdy.
, pamiętam jak dziś). Wydawał się olbrzymi... Do dziś uważam że mógł być to Dytiscus latissimus 
Następnego dnia podczas zabawy na brzegu zauważyliśmy, że na powierzchni wody unosi się "coś". Okazało się, że to martwy okaz Aeschna grandis. Zabraliśmy go do domu, kolega miał taki atlas zwierząt, w którym było opisane jak preparować owady. Pudełko po butach, szpilki krawieckie, kawałek styropianu i jak to mawia mój kolega "przepadłem" ) 
Odtąd hoduję już motyle. Później dostałem od dziadka siatkę zrobioną z kija bambusowego, był dość duży... No i radość, pierwsze motyle z budlei zostały złapane 
Godzinami przesiadywałem przed telewizorek oglądając różnorodne programy poświęcone właśnie takiej tematyce. Ale zawsze najbardziej podobały mi się programy owadziarskie. Widok jak miliony tropikalnych mrówek przemierzają amazonie był czymś kosmicznym stąd może też moje zainteresowanie filmami scifi jak Obcy, w końcu to jakby taki wyrośnięty robak Czytałem niedawno książkę Clifforda Pickovera pt. "Istoty pozaziemskie a współczesna nauka". Utkwiło mi w pamięci stwierdzenie autora, że najlepszym sposobem dowiedzenia się, jak mogłyby wyglądać pozaziemskie formy życia, jest analiza ewolucji form zwierzęcych na ziemi. Różnorodność tych form na Ziemi jest bowiem przeogromna.stąd może też moje zainteresowanie filmami scifi jak Obcy, w końcu to jakby taki wyrośnięty robak
Potem udało mi się wypożyczyć ze szkolnej biblioteki "Poznajmy motyle" Tykacza, gdzie wszystko było ładnie wyjaśnione co i jak robić. Książkę musiałem jednak oddać. Brakowało mi jej... Potem momentem przełomowym kiedy oszalałem na punkcie motyli był zakup zrobiony przez moją matkę b. drogiej wtedy książki w chwili kiedy rodzice się rozwodzili i nastąpiło coś w rodzaju krótkotrwałej rywalizacji między nimi o względy dzieci, a może to po prostu jakaś forma współczucia?. Mowa o "Wielkim atlasie owadów" który kosztował wtedy aż 210 zł !!! i był w sferze moich marzeń. To co tam było, tak rozpaliło moje chęci zajmowania się owadami, że już wtedy wiedziałem, iż to jest mój świat, który stał się dla mnie azylem i ucieczką od kiepskich klimatów w domu. W zasadzie więcej byłem poza domem na łąkach, niż w domu. Zdobyłem Atlas Tykacza, potem Mouchy i w zasadzie ciągle i długo jeszcze nie wiedziałem co tak naprawdę u nas lata? Dopiero w okresie kiedy już poznałem swoją jedyną dziewczynę a potem i do dziś żonę, poznałem też dr Romualda Szpora z Dzierżoniowa który okazał się prawdziwym nauczycielem. Jestem mu wdzięczny za życzliwe podejście i przekazaną wiedzę. O dalszej historii nie piszę, bo to już nie będzie się nazywało początkiem... 
czy nie mieszkał tam kiedyś jakiś entomolog 
