Polskie Forum Entomologiczne

Dane:
14.V.2011 POLONIA
Grotniki
ad. Leszno
Mój typ
Blaps mortisaga (Linnaeus, 1758)
,ale mogę sie mylić.

gdzie go złapałeś/znalazłeś - piwnica? jakiś magazyn?

Piwnica w starym budynku.

wg mnie, nie pomyliłeś się w oznaczeniu...

CARABUS12 pisze:Dane:
14.V.2011 POLONIA
Grotniki
ad. Leszno
Mój typ
Blaps mortisaga (Linnaeus, 1758)
,ale mogę sie mylić.

Gratuluję spotkania bardzo interesującego, a zarazem bardzo rzadkiego chrząszcza. Pokątnik złowieszczek (Blaps mortisaga) figuruje w "Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt" jako gatunek ginący, zaliczany do grupy wysokiego ryzyka - kategoria EN. W naszym kraju wykazywany był tylko z kilkunastu stanowisk, w tym w większości o charakterze już tylko historycznym. Wydaje mi się, że podane przez Ciebie stanowisko można zaliczyć do nowych, wcześniej nie wykazywanych. Proponuję przeprowadzić jeszcze bliższe badania terenowe, może uda się na tym stanowisku spotkać innego niezmiernie rzadkiego synantropa Aechmites terricola...
Pozdrawiam - Jacek.

W rzeczy samej, to B. mortisaga i to samica. Dobre znalezisko - pytanie: czy to było miejsce wilgotne i czy raczej suche? Bo odnoszę wrażenie, że B. mortisaga preferuje jednak ciepłe i raczej suche piwnice niż wilgotne.

Rafał pisze:W rzeczy samej, to B. mortisaga i to samica. Dobre znalezisko - pytanie: czy to było miejsce wilgotne i czy raczej suche? Bo odnoszę wrażenie, że B. mortisaga preferuje jednak ciepłe i raczej suche piwnice niż wilgotne.

Tak jak napisałeś miejsce suche i ciepłe.

Jacek Alderski pisze:może uda się na tym stanowisku spotkać innego niezmiernie rzadkiego synantropa Aechmites terricola...

Niezmiernie rzadki to może być Sphodrus leucophthalmus (o ile jeszcze się gdzieś w Polsce uchował), jeśli już na Carabidae schodzimy - ale nie Laemostenus terricola.

Rafał pisze: ... Bo odnoszę wrażenie, że B. mortisaga preferuje jednak ciepłe i raczej suche piwnice niż wilgotne.

CARABUS pisze: Tak jak napisałeś miejsce suche i ciepłe.

Faktycznie omawiany gatunek preferuje miejsca o mikroklimacie suchym i ciepłym. Dlatego też raczej na tym stanowisku nie będą występować synantropijne biegaczowate, które preferują miejsca chłodne i wilgotne.

Bartek Pacuk pisze: Niezmiernie rzadki to może być Sphodrus leucophthalmus (o ile jeszcze się gdzieś w Polsce uchował), jeśli już na Carabidae schodzimy - ale nie Laemostenus terricola.

Podałem jako przykład wymienionego synantropa, który znajduje się w "Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt", jako gatunek krytycznie zagrożony - kategoria CR. Natomiast Sphodrus leucophthalmus wymieniony jest w "Czewonej Liście Zwierząt Ginących i Zagrożonych w Polsce", jako gatunek prawdopodobnie wymarły - kategoria EX?.
Ewentualnie jeśli zeszliśmy już na synantropijne Carabidae, to mogłoby stanowić to odrębny wątek...

Jacek Alderski pisze:Ewentualnie jeśli zeszliśmy już na synantropijne Carabidae, to mogłoby stanowić to odrębny wątek...

Taki wątek już istnieje, można w nim dyskutować:
viewtopic.php?f=98&t=17851

Jacek Alderski pisze: znajduje się w "Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt",

Naprawdę są jeszcze inne źródła wiedzy o owadach poza cytowanymi przez ciebie w kółko czerwonymi listami i księgami. Żeby daleko nie szukać - dane na temat występowania w Polsce Blaps mortisaga podsumował sześć lat temu Rafał Ruta w Wiadomościach Entomologicznych, może tam warto zajrzeć w pierwszej kolejności..? Natomiast o Laemostenus terricola było już na forum i też warto najpierw zapoznać się z tymi informacjami.

Paweł

Aneta pisze: Taki wątek już istnieje, można w nim dyskutować:
viewtopic.php?f=98&t=17851

Dziękuję za wskazanie tego wątku, co prawda ostatnia wiadomość nosi datę 09.05.2009 r., ale faktycznie może uda się "odświeżyć" ten temat...

Pawel Jaloszynski pisze: ... Żeby daleko nie szukać - dane na temat występowania w Polsce Blaps mortisaga podsumował sześć lat temu Rafał Ruta w Wiadomościach Entomologicznych...

Pozwoliłem sobie poszukać jeszcze bliżej i znalazłem:
Marczak D., Lasecki R., Mroczyński R. "Materiały do poznania rozmieszczenia chrząszczy z rodziny czarnuchowatych (Coleoptera: Tenebrionidae) w Polsce", Wiadomości Entomologiczne /29/, Poznań 2010.

Witam

W zasadzie nie zajmowałem się dotąd za bardzo entomologią, z córką zebraliśmy mała kolekcję eksponatów (żuczki, ważki, itp).
Ostatnio znajoma żony przywiozła nam 10 potencjalnych eksponatów, zostały znalezione w paszy na wsi. Miały być nieżywe a okazało się że mam teraz 10 żywych okazów w akwarium i nie wiem co z nimi zrobić, czym karmić i jakie warunki zapewnić. Przywrócić ich w miejsce znalezienia nie mogę bo zeżarły by pasze dla zwierząt gospodarskich. Wygląda na to że mogą się rozmnożyć bo zaraz po "nażarciu" przystąpiły do intensywnej kopulacji.

Pozdrawiam
Marek S.

Wow. Gratuluję.
Tyle Blapsów naraz to chyba nikt nie widział

mars68 pisze:Witam

Ostatnio znajoma żony przywiozła nam 10 potencjalnych eksponatów, zostały znalezione w paszy na wsi.

Na której wsi? Gdzie to jest?

Tu masz fajny artykuł jak je hodować http://pte.au.poznan.pl/we/2008/13_kr_don.pdf ( trzeci w kolejności).Gratuluję znaleziska.
Pozdrawiam Rafał.
Ps....parkę do hodowli to chętnie przygarnę, gdyby zbywała ...

mars68 pisze:Przywrócić ich w miejsce znalezienia nie mogę bo zeżarły by pasze dla zwierząt gospodarskich

Przeceniasz ich możliwości. Właściciel powinien być dumny, ze ma w gospodarstwie owiane legendami chrząszcze z Czerwonej Księgi i zaakceptować obecność pokątników.

Witam

Widzę że znalezisko wzbudziło zainteresowanie, nie spodziewałem się. Chrząszcze zostały znalezione w gospodarstwie we wsi Brożek niedaleko Lubska. Ja mieszkam w Zielonej Górze. Nie jest wykluczone że te okazy zostały skądś przywiezione razem z paszą. Podobno to były wszystkie w tej paszy znalezione akurat dokładnie 10 sztuk. Przez więcej niż miesiąc były przechowywane w słoiku i wyglądały na martwe ale chyba się zahibernowały (zakrętka była zardzewiała i dochodziło chyba powietrze). W czasie transportu się obudziły. Córce bardzo się podobają żuczki i na razie chciałbym je pohodować a jak się rozmnożą to chętnie się podzielę.
Zapytam się też osoby która to mi przywiozła o więcej szczegółów odkrycia.

Pozdrawiam
Marek S.

mars68 pisze:Przez więcej niż miesiąc były przechowywane w słoiku i wyglądały na martwe ale chyba się zahibernowały (zakrętka była zardzewiała i dochodziło chyba powietrze). W czasie transportu się obudziły. Córce bardzo się podobają żuczki i na razie chciałbym je pohodować a jak się rozmnożą to chętnie się podzielę.

To są stworzenia nocne, może sprawiały wrażenie martwych, bo do słoika zaglądaliście w dzień? O hibernacji nie może być mowy w tym wypadku. Jeśli dochodziło do słoika powietrze, to przez miesiąc nie powinno im się nic stać, bo są odporne na głód. Hodowla nie powinna stanowić problemu, wszystko jest napisane w pracy, do której był link.
A gospodarz faktycznie powinien się cieszyć, bo Blapsy nie są w Polsce często spotykane, a tu mu się trafiła spora ilość. W kraju nigdy ich nie spotkałem, natomiast na Ukrainie, gdzie są raczej pospolite, i to w naturze, a nie w środowiskach synantropijnych, nie widziałem nigdy więcej niż 4 osobniki w jednym miejscu.

Warto próbować ustalić, czy rzeczywiście zostały przywiezione z paszą, czy tylko się nią zainteresowały? A jeżeli z paszą, to skąd pochodziła pasza?

Witam ponownie

Pomyliłem nazwę miejscowości, wieś nazywa się "Dłużek". Wiem jeszcze że Blapsy tam jeszcze są więc może jest to ich jakieś miejsce występowania. Tylkom że nikt nie miał "tak "robaczywych" zainteresowań jak dotąd

Pozdrawiam
Marek S.

a czy to nie może być tak, że B.mortisaga jest NIESŁUSZNIE uznawany za rzadkość, z uwagi na raz - skryty tryb zycia, dwa .... no w sumie nie ma się czym chwalić, że się ma WIELKIE, CZARNE robale w piwnicy ... a wrecz... depcze się je, zamiast ogladać.... no a gdy, dochodzi już do spotkania (bliskiego, trzeciegio stopnia)... wręcz.... może szczęśliwi, nieświadomi posiadacze, uważają iż plenią się u nich karaluchy

Pokątnik złowieszczek (Blaps mortisaga) faktycznie może być gatunkiem bardziej rozpowszechnionym, niż wynika to z informacji zawartych w "Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt". Wymienionych zostało tam jedynie 9(!) stanowisk współczesnych tj. notowanych w latach 1976 - 2004. Stanowiska wymienione w przedmiotowym temacie można uznać za nowe, a więc tym bardziej cenne. Omawiany gatunek ze względu na skryty tryb życia, stąd polska nazwa - pokątnik, jest trudny do zaobserwowania. Jednak równocześnie nie jest raczej mylony z innymi gatunkami synantropijnymi, w tym z karaluchem (Blatta orientalis). Osobiście zetknąłem się z wierzeniami ludowymi, że pojawienie się tego chrząszcza przepowiada rychłą śmierć kogoś z domowników, stąd polska nazwa - złowieszczek. Świadczyć może to więc, że nasz "bohater" jest /był?/ rozpoznawalnym sublokatorem w ludzkich siedzibach...
Problem jednak wydaje się w tym, że wraz z postępem technicznym w dziedzinie budownictwa, w sposób gwałtowny skurczyła się liczba miejsc odpowiednich dla jego egzystencji. Jednak, gdy znajdzie odpowiednie dla siebie warunki, może być lokalnie nawet dość liczny. Jednym z proponowanych sposobów ochrony tego gatunku wskazywana jest kontrolowana hodowla. Dlatego też godne polecenia wydaje się podjęcie próby rozmnożenia, a może nawet też rozsiedlenia w miejscach, gdzie zachowały się stare budynki gospodarcze.
Jest to bowiem gatunek nieszkodliwy dla człowieka, a jego "zła" sława przydaje mu tylko nieco tajemniczości...
Pozdrawiam - Jacek.

Pamiętam jak będąc dzieckiem, co roku wiosną angażowano mnie do uprzątnięcia domowej piwnicy. Usuwając resztki zapasów ziemniaka, poprzerastanych niczym pajęczyną masą młodych, wybielonych pędów, natykałem się na całe masy tych chrząszczy. No chyba że jesienią w czasie zasypywania piwnicy ziemniakami dostała się tam razem z nimi ropucha wtedy wiosną nie uświadczyło się w niej żadnego stawonoga. Podobnie było w szkole podstawowej. W tamtejszych suterynach, gdzie robiono zapasy okopowych dla szkolnej kuchni też spotykałem spore ilości pokątników. Ale były to lata 80-te. W obecnych czasach nie słyszałem by ktoś na wsi robił podobne zapasy. Po prostu jedzie się na targ i kupuje pyrki w siatkowych workach i w każdej chwili zapasy te uzupełnia. Myślę że to kolejny i zarazem jeden z główniejszych powodów że chrząszcze te spotykane są coraz rzadziej.
Witek.

Szkoda, że przespałem tą dyskusje
Widok takiej ilości osobników Blaps mortisaga cieszy. na pewno stanowisk występowania w Polsce jest dużo więcej niż wykazanych, jednak niestety populacje tego gatunku są obecnie małe i izolowane. Być może w przyszłości będzie trzeba te populacje zasilać z hodowli aby gatunek nie znalazł się w kategorii EX . Hodować i mnożyć

Czy Blaps mortisaga mógł by żyć z mącznikiem młynarkiem

mandarinia 44 pisze:Czy Blaps mortisaga mógł by żyć z mącznikiem młynarkiem

Nie widzę przeszkód, jestem osobą bardzo tolerancyjną i taki związek absolutnie mi nie przeszkadza

Pzdr. Przemek

Nie rozumiem Przemek

mandarinia 44 pisze:Czy Blaps mortisaga mógł by żyć z mącznikiem młynarkiem

A może należało napisać: czy oba te gatunki mogą występować w jednym środowisku (terenie, itp.)

mandarinia 44 pisze:Czy Blaps mortisaga mógł by żyć z mącznikiem młynarkiem

Chyba, że chodzi o wspólną hodowlę. Jeśli tak, to nie polecam. T. molitor mnoży się i rozwija szybciej niż Blaps. Jest więc w hodowli silniejszym konkurentem. Larwy i dorosłe mącznika mogą zeżreć ich jaja i poczwarki. Wszelkiego rodzaju Blaps, hodowałem zawsze pojedynczo.

A jeśli chodzi o środowisko. W stodole, w której łapałem Blaps lethifera mącznik też występował.

mars68 pisze:Chrząszcze zostały znalezione w gospodarstwie we wsi Dłużek niedaleko Lubska. Ja mieszkam w Zielonej Górze.

Otrzymałem 3 exx. Zdaje się że Blaps mortisaga, proszę o potwierdzenie

Zgadza się
Trzy ostatnie zdjęcia przedstawiają samca.
Jeśli nie są Tobie potrzebne to bardzo proszę o wysłanie ich do mnie, pokrywam koszty opakowania i przesyłki. Zbieram wszystkie Blapsy.
I jeśli można to proszę o więcej informacji na temat miejsca znaleziska, typ budynku, rodzaj gleby pod spodem, gdzie dokładnie były ty chrząszcze.

dzięki za potwierdzenie

Rafał SZCZECIN pisze:I jeśli można to proszę o więcej informacji na temat miejsca znaleziska, typ budynku, rodzaj gleby pod spodem, gdzie dokładnie były ty chrząszcze

co do tego, to musisz wrócić do tegowątkowych wpisów kolegi mars68, coś niecoś opisuje

Rafał SZCZECIN pisze:Zbieram wszystkie Blapsy.

No to doszły kolejne do zdobycia:
http://www.europeanjournaloftaxonomy.eu ... ew/406/857

a to Blaps z Milska
czy też mortisaga?

Czy w tej samej chałupie mogą współegzystować dwa lub więcej gatunków?

na ostatniej fotce stopa innego osobnika - pierwszy człon równy łącznej długości dwóm kolejnym

Tak, to wszystko to mortisagi.
Jeśli masz tam jakieś trupki to ja się piszę na każdy egzemplarz:) Wymienię się bądź po prostu kupię.
Na jednym zdjęciu z boku widać kępkę żółtych szczecin przy tylnej krawędzi pierwszego widocznego sternitu odwłoka-to cecha samca B.mortisagi.
Nie mam osobistych obserwacji ale jest raczej prawdopodobne żeby mortisaga mógł współegzystować z mucronata lub lethifera.

Poproszę o jak najwięcej szczegółów tego fajnego znaleziska

Znalezione podczas remontu starego niezamieszkałego od lat wiejskiego domu, żyły pod drewnianą podłogą
Dostałem 4 sztuki, w tym jeden przydeptany padł