3 Drilidae: Drilus
: poniedziałek, 27 lipca 2009, 12:27
W Europie Środkowej występują tylko dwa gatunki tej rodziny, obydwa w rodzaju Drilus, w Polsce tylko jeden. Larwy nie są łatwe do znalezienia, można je trafić przypadkiem, kiedy wyłażą szukać zdobyczy, albo można je pozyskać zbierając większą liczbę muszli ślimaków na terenach, gdzie poławiano imagines. Łatwo zresztą pomylić larwę Drilus z Dermestidae, dopiero dokładne obejrzenie pozwala zauważyć charakterystyczne wyrostki na końcu odwłoka i ostre, sierpowate żuwaczki, za pomocą których te piękne stworzenia masakrują ślimaki.
Zarówno w FHL jak i w kluczu Burakowskiego podane są cechy pozwalające rozróżnić larwy D. concolor i D. flavescens (u nas występuje tylko ten pierwszy). Mam larwy zarówno z Polski, jak i z Niemiec, gdzie powinien być D. flavescens, i nie widzę możliwości jednoznacznego ich zidentyfikowania na podstawie wspomnianych kluczy. Ze względu na środowisko (las bukowy) lub lokalizację (Wielkopolska) uważam obydwie pokazane poniżej larwy za D. concolor (jedna starsza, druga młodsza), ale układ kolców na urogomphi mógłby wskazywać, że ta młodsza, niemiecka, może należeć do D. flavescens. Jednak ten gatunek występuje na otwartych kserotermach, a nie w górskich buczynach. Larwa pokazana w trakcie atakowania ślimaka pochodzi z Promna pod Poznaniem. Obydwa egzemplarze to stadium aktywne; po osiągnięciu określonej wielkości larwa linieje i przekształca się w wyglądającą zupełnie inaczej, jasno zesklerotyzowaną formę zimującą wewnątrz muszli ostatniej swojej ofiary.
Zarówno w FHL jak i w kluczu Burakowskiego podane są cechy pozwalające rozróżnić larwy D. concolor i D. flavescens (u nas występuje tylko ten pierwszy). Mam larwy zarówno z Polski, jak i z Niemiec, gdzie powinien być D. flavescens, i nie widzę możliwości jednoznacznego ich zidentyfikowania na podstawie wspomnianych kluczy. Ze względu na środowisko (las bukowy) lub lokalizację (Wielkopolska) uważam obydwie pokazane poniżej larwy za D. concolor (jedna starsza, druga młodsza), ale układ kolców na urogomphi mógłby wskazywać, że ta młodsza, niemiecka, może należeć do D. flavescens. Jednak ten gatunek występuje na otwartych kserotermach, a nie w górskich buczynach. Larwa pokazana w trakcie atakowania ślimaka pochodzi z Promna pod Poznaniem. Obydwa egzemplarze to stadium aktywne; po osiągnięciu określonej wielkości larwa linieje i przekształca się w wyglądającą zupełnie inaczej, jasno zesklerotyzowaną formę zimującą wewnątrz muszli ostatniej swojej ofiary.