Lasius sabularum w Polsce

[L. Borowiec]

Ukazała się anonsowana przeze mnie wcześniej praca o nowej dla Polski mrówce Lasius sabularum. PDF jest dostępny tutaj:
http://myrmecologicalnews.org/cms/index ... ut=default

[Drwal]

Gratuluje odkrycia.
A przy okazji mam pytanie co zrobić żeby mrówka w czasie preparowania nie podwijała nóg pod siebie?

[Przemek Zięba]

Ja również gratuluje publikacji bo o odkryciu wiem juz od pewnego czasu i chyba juz gratulowałem, ale nie zaszkodzi jeszcze raz, a co do preparatyki to osobiście zalecałbym dłuższą relaksacje w oparach octanu a nie od razu do etanolu, wiem to od Autora tego posta
pozdrawiam

[L. Borowiec]

Są różne szkoły preparowania mrówek. Większość znanych ośrodków preferuje zbieranie od razu do alkoholu, co w przypadku podrodzin Dolichoderinae i Formicinae powoduje trwałe usztywnienie kończyn (mają one inny typ mięśni niż Myrmicinae). Ponieważ jednak dominuje przyklejanie mrówek na trójkątne kartoniki, więc dla celów naukowych takie przyklejanie z podkurczonymi nogami nie przeszkadza, choć nie jest estetyczne. Ja sam w większości przypadków zbierając mrówki na południu Europy też zbieram od razu do alkoholu, przyklejam na trójkątne kartoniki, ale jak mrówka nieco przeschnie (zwykle trwa to 1-2 dni) to potem staram się pędzelkiem poprawić położenie kończyn i czułków. Zwykle nie grozi to odłamaniem przydatków, a stawy są na tyle zmiękczone, że poddają się modelowaniu. W Polsce gatunki z podrodzin Formicinae i Dolichoderinae staram się najpierw uśpić w octanie i dopiero następnega dnia lub po 2-3 dniach przekładam do alkoholu. Wtedy są bardziej plastyczne i dają się ładnie układać (chociaż mają wtedy skłonność do opadania odwłoka). Dłuższego przechowywania w parach octanu nie polecam, bo skleryty mrówek mają wtedy skłonność do stawania się przezroczystymi i robi się z owada taka wydmuszka, co utrudnia obejrzenie szczegółów mikrorzeźby, często istotnej przy oznaczaniu.

[Chiffchaff]

Panie Lechu,
w jakie medium ma wrzucać mrówki osoba, która nie wie do jakiej grupy mrówka należy? Pytam, bo zbieram z dziupli ptaków w Białowieży między innymi mrówki (pierwszy rzut oznaczał z resztą Marek) i totalnie nie znam się na oznaczaniu ale chciałbym aby leżały w medium/były naklejone bezpiecznie długo.

[L. Borowiec]

No, oczywiście należy je zbierać do 75% alkoholu. Pisząc powyższe uwagi miałem na myśli tworzenie zbioru, który łączy wartość naukową z estetyczną (te osoby, które znają mój zbiór chrząszczy wiedzą o co chodzi). Mrówki zbieram raczej z powodów estetycznych i sympatii dla tych ciekawych owadów, przy okazji wypełniamy z synem lukę w poznaniu mrówek naszego regionu, który okazał się pod tym względem wyjątkowo interesujący i zmieniający poglądy na rzadkość niektórych gatunków opisywanych w kluczu i monografii mrówek Polski. Poza tym mrówki europejskie są niezwykle zaniedbane taksonomicznie i każdy zbiór ma ogromną wagę dla przyszłych badań. Jeżdżąc na wakacje w kraje śródziemnomorskie staram się przy okazji zbierać te owady (chrząszcze w środku lata są już w tych rejonach bardzo nieliczne) i gromadzić je dla obecnych i przyszłych badaczy. Wiem, że mam już kilka nowych dla nauki gatunków, ale sam ich nie będę opracowywał. Zrobi to mój syn lub inni myrmekolodzy. Ale satysfakcja dla zbieracza też się liczy.

[Drwal]

Bardzo dziękuję za rady. Co do zbierania to gratuluje i życzę dalszych sukcesów.

[pavel.bezděčka]

Szanowny Pan Lech.
Jest to bardzo interesujące informacje = Lasius sabularum z Polska! Gratulujemy takie stwierdzenie.
Jestem w Czechach klejnoty tego gatunku tylko raz, dwadzieścia lat temu. Od tego czasu mam żadnych nowych informacji.
Pavel

[Tomasz Mokrzycki]

Lechu
Gratuluję odkrycia. Ujawniasz swoje nie tylko chrząszczarskie talenty. Chrząszcze i motyle są na różny sposób opracowywane, o mrówkach chyba się rzadziej pisze (i nie jest to skutek mniejszej różnorodności gatunkowej). Tym bardziej jest to cenne odkrycie.
Pozdrawiam

[L. Borowiec]

Koledzy, dziękuję za miłe słowa ale zwracam uwagę, że autorem artykułu jest Marek L. Borowiec. Zbieżność nazwisk co prawda nie jest przypadkowa, ale to mój syn jest sprawcą moich zainteresowań mrówkami, a nie odwrotnie. Chociaż to ja pierwszy złowiłem w Polsce okazy L. sabularum, to nie miałem tego świadomości bo dopiero Marek zwrócił uwagę, że ten właśnie gatunek zbieraliśmy (podrodzaj Chthonolasius jest niezmiernie trudny do oznaczania, a Lasius sabularum nie ma nawet w polskim kluczu do oznaczania).