52 Mycetophagidae: Mycetophagus, Litargus, Typhaea
: poniedziałek, 23 listopada 2009, 23:05
Larwy Mycetophagidae nie są zbyt łatwe do identyfikacji na pierwszy rzut oka, czasami trzeba wypreparować charakterystycznie zbudowane żuwaczki z asymetryczną częścią molarną, żeby nabrać pewności z jaką rodziną ma się do czynienia. Rozwój większości gatunków związany jest z rozmaitymi grzybami, w których żerują larwy żywiąc się grzybnią lub zarodnikami; niektóre jednak preferują pleśnie i można je spotkać w gnijących produktach spożywczych, czasem w pleśniejącym sianie czy nawet trocinach. Spośród polskich gatunków ten ostatni typ preferencji pokarmowych jest charakterystyczny dla Litargus balteatus i rodzaju Typhaea, natomiast larwy pozostałych ścierów zebrać można w owocnikach raczej miękkich grzybów porastających pnie drzew lub pod przegrzybiałą korą.
Na zdjęciach:
Mycetophagus sp. - nie udało mi się uzyskać imagines z tych larw, więc muszę poprzestać na oznaczeniu do rodzaju; larwy nawet środkowoeuropejskich gatunków są słabo znane i dopiero czekają na kogoś, kto by zechciał się nimi zająć i opisać ich cechy gatunkowe. Larwa na zdjęciu pochodzi z gnijącej już, dość mokrej żagwi, rojącej się wręcz od tych żarłocznych mieszkańców.
Litargus connexus - larwy niezbyt częste, widuję je sporadycznie pod korą rozmaitych drzew, raczej pojedynczo, więc poszukując ich należy się zdać na łut szczęścia.
Typhaea cf. decipiens - obydwa nasze gatunki tego rodzaju występują w pleśniejących szczątkach roślinnych, ale trafiają się też pojedynczo w ściółce leśnej; larwy widywałem np. w zapleśniałych trocinach i w sianie; akurat ta na zdjęciu pochodzi ze stosu starego ziarna leżącego na polu. Nie znam cech pozwalających rozróżnić larwy T. decipiens i T. stercoraea, ale we wspomnianym ziarnie masowo występowała tylko ta pierwsza, więc wydaje się bardzo mało prawdopodobne, żeby trafiła się akurat larwa tej drugiej.
Na zdjęciach:
Mycetophagus sp. - nie udało mi się uzyskać imagines z tych larw, więc muszę poprzestać na oznaczeniu do rodzaju; larwy nawet środkowoeuropejskich gatunków są słabo znane i dopiero czekają na kogoś, kto by zechciał się nimi zająć i opisać ich cechy gatunkowe. Larwa na zdjęciu pochodzi z gnijącej już, dość mokrej żagwi, rojącej się wręcz od tych żarłocznych mieszkańców.
Litargus connexus - larwy niezbyt częste, widuję je sporadycznie pod korą rozmaitych drzew, raczej pojedynczo, więc poszukując ich należy się zdać na łut szczęścia.
Typhaea cf. decipiens - obydwa nasze gatunki tego rodzaju występują w pleśniejących szczątkach roślinnych, ale trafiają się też pojedynczo w ściółce leśnej; larwy widywałem np. w zapleśniałych trocinach i w sianie; akurat ta na zdjęciu pochodzi ze stosu starego ziarna leżącego na polu. Nie znam cech pozwalających rozróżnić larwy T. decipiens i T. stercoraea, ale we wspomnianym ziarnie masowo występowała tylko ta pierwsza, więc wydaje się bardzo mało prawdopodobne, żeby trafiła się akurat larwa tej drugiej.