34 Pyrochroidae: Pyrochroa, Schizotus

[Pawel Jaloszynski]

Wspomniałem przy okazji pokazywania larwy Pytho, że na pierwszy rzut oka podobna jest do naszych pospolitych Pyrochroidae. Wypada więc teraz pokazać tę ładną, acz nieliczną w Europie Środkowej rodzinę Tenebrionoidea. Larwy zarówno Pyrochroa, jak i Schizotus są bardzo pospolite i ze względu na rozmiary większość chrząszczarzy na pewno dobrze je zna. Stadia przedimaginalne dwóch polskich gatunków Pyrochroa są bardzo do siebie podobne i w terenie trudno je rozróżnić, a że larwy P. serraticornis jak dotychczas nie udało mi się złowić (chociaż intensywnie szukam i potrafię ją zidentyfikować bez optyki), więc pokazuję pospolitego P. coccinea. Larwa Schizotus pectinicornis jest jeszcze częstsza, jednak ma mniejsze rozmiary i nie rzuca się aż tak bardzo w oczy. Obydwa gatunki spotyka się w wilgotnych miejscach pod korą obumierających i martwych drzew, przeważnie w dużej liczbie. Dominik w polskim kluczu podaje informację, że ogniczki są "pożyteczne, ze względu na drapieżny tryb życia larw". Nie wiem, skąd te dane zostały wzięte; w rzeczywistości Pyrochroidae w stadium larwalnym są przede wszystkim mycetofagami, w przewodzie pokarmowym larw znajduje się też materiał roślinny, więc zapewne żerują one na zagrzybionym łyku, miazdze i materiałach pochodzących z żeru innych mieszkańców tego mikrośrodowiska. W ekstremalnych sytuacjach, np. kiedy jest duże zagęszczenie larw, może jednak dochodzić do przypadków kanibalizmu.